نکات خواندنی از رشته کوه K2

نکات خواندنی از رشته کوه K2

در سن سی و شش سالگی، اسکات فیشر آمریکایی با موفقیت از کوه های بزرگ آسیا و آلاسکا صعود کرد. با این حال، او به خود قول داده بود که دومین کوه مرتفع جهان را فتح کند – ممکن است رشته کوه K2 قراقورام در پاکستان – که در طول سال‌ها جان 33 کوهنورد را به همراه داشت، 13 نفر تنها در سال 1986. نام غیرمعمول این کوه توسط بریتانیایی ها ابداع شد.

تصمیم گیری و شروع کوهنوردی

فیشر تصمیم گرفت برای صعود تلاش کند زمانی که با راهنمای دیگری از سیاتل به نام اد ویستورز در کاتماندو نپال در ماه می 1991 ملاقات کرد. ویستورها در آن زمان به تازگی از یک صعود موفق به قله اورست بازگشته بودند. فیشر تقریباً دو بار به قله اورست رسیده بود، اما به دلیل آب و هوای بد یا نیاز به نجات دیگران مجبور به بازگشت شد. تلخی آن شکست ها به اشتیاق او برای صعود به K2 دامن زد، علیرغم اینکه کوهنوردان آن را سخت ترین قله برای صعود می دانستند. فرود نیز به همان اندازه دشوار است.

آغاز کوه نوردی

آنها با ورود به پاکستان در 8 ژوئن 1992، سفر خود را با کوهنوردان دیگر از نقاط مختلف جهان آغاز کردند. در حین بالا رفتن، آنها متوجه بلوک های یخی عظیم یخچال شدند که در موقعیت های خطرناک خودنمایی می کردند. به خاطر آنها مسیرهای آنها باید بر این اساس تغییر می کرد. در حالی که فیشر در حال آماده شدن برای برداشتن یک قدم بلند و ناهنجار بود، یک قطعه یخی زیر پایش جابجا شد و او را از تعادل خارج کرد. او در یک شکاف فرو رفت.

“سقوط!” او فریاد زد.

او بین دیوارهای شکاف عمیق فرو رفت. او درد شدیدی را در شانه های راست خود احساس کرد. دستش از حدقه کنده شده بود.

“اسکات! اسکات! حالت خوبه؟” بازدیدکنندگان صدا زدند.

“اد، این شانه من است. به کمک نیاز دارم!” فیشر پاسخ داد.

ویستورز که به لبه شکاف می‌لغزد، کت و بند فیشر را گرفت و او را به مکان امنی کشید. تا آن زمان، شانه فیشر به طرز وحشتناکی متورم شده بود. آن دو سعی کردند به کمپ اصلی بازگردند. وقتی درد برای فیشر غیرقابل تحمل شد، ویستورز خودش رفت تا از دیگر کوهنوردان کمک بگیرد. در میان شش عضوی که پس از دو ساعت ظاهر شدند، دکتر برت استفانسکی بود. پس از تزریق مسکن به او، استفانسکی مچ دست راست او را گرفت و کشید. با صدایی بلند، بازو به سوکتش برگشت. سپس به او توصیه شد که به صعود ادامه ندهد زیرا برای سلامتی او خطرناک است.

او به مدت دو هفته با صبر و حوصله در اردوگاه ماند تا استراحت کند و دیگران به سفر ادامه دادند. به زودی به او خبر رسید که رهبر اعزامی و یک روسی موفق شده اند به قله K2 برسند. این باعث شد با وجود یک بازوی زخمی، به دنبال هدفش برود.

“هر چه که لازم باشد، من باید آن را درست کنم!” او به Viesturs گفت که آنها صعود خود را از سر گرفتند. در طول سفر با مشکلات بی شمار دیگری مواجه شدند. در یک زمان، آنها در حال حرکت برای نجات دیگران، تقریباً توسط بهمن سقوط کردند. در نمونه ای دیگر، کوه با طوفان شدید برخورد کرد. در مبارزه با همه شانس ها، آنها به سمت بالا مبارزه کردند و به زودی وارد دنیای جادویی آسمان آبی شدید شدند. آنها متوجه شدند که نمی توانند جلوتر بروند – آنها به قله K2 رسیده بودند. در آن زمان یک کوهنورد دیگر به آنها رسیده بود. زیبایی چشمگیر کوه این سه نفر را متحیر کرد. Viesturs آنقدر از احساسات خفه شده بود که نمی توانست صحبت کند. آنها فریاد زدند، ابزارهای یخی خود را به نشانه پیروزی بالا آوردند و یکدیگر را در آغوش گرفتند. سی و پنج دقیقه ای که آنها در بالای K2 سپری کردند زمانی بود که این سه هرگز فراموش نخواهند کرد.

با پشت سر گذاشتن جشن خود، آنها متوجه وظیفه بعدی خود شدند – بازگشت به اردوگاه. آنها باید قبل از تاریک شدن هوا به کمپ باز می گشتند. فیشر می دانست که آنها نمی توانند برای مدت طولانی بدون سرپناه در قله برف زده بمانند. درست زمانی که همه آنها آماده بازگشت بودند، با مشکل دیگری روبرو شدند. رد پاهایی که روی برف گذاشتند به سختی قابل مشاهده بود. با غریزه و شجاعت، آنها در نهایت موفق شدند راه بازگشت به کمپ اصلی را به سختی طی کنند.

در چه تاریخی فیشر به هدف خود رسید ؟

پس از پنجاه و سه روز در K2، اسکات فیشر به هدف خود رسیده بود. او می دانست که آن را به دست آورده است!

سوالات پر تکرار در مورد رشته کوه K2

• 1. از پاراگراف اول از کجا بفهمیم K2 کوهی خطرناک برای بالا رفتن است؟
• 2. فکر می کنید انگلیسی ها چگونه نام K2 را ابداع کردند؟
• 3. چه چیزی باعث افزایش عزم فیشر برای صعود به K2 شد؟
• 4. فرود آمدن نیز به همان اندازه دشوار است. (بند 2) معنی این جمله را به وضوح توضیح دهید.
• 5. او در شکاف فرو رفت. (بند 3) به زبان خودتان توضیح دهید که چه اتفاقی برای فیشر افتاده است.
• 6. فیشر چگونه از نظر پزشکی آسیب دیدگی خود را درمان کرد؟
• 7. چرا فیشر مصمم تر شد حتی با مجروحیت به سفر ادامه دهد؟
• 8. «مبارزه با همه مشکلات …» (بند 10). شانس هایی که نویسنده به آن اشاره می کرد چه بود؟
• 9. ردپایی که روی برف گذاشتند به سختی قابل مشاهده بود. (بند 11) توضیح دهید که چرا این مشکل برای آنها بود.
• 10. فکر می‌کنید چرا فیشر احساس می‌کرد «او آن را به دست آورده است»

پاسخ ها

1.

ما می دانیم که K2 یک کوه خطرناک برای صعود است، زیرا 33 کوهنورد جان خود را از دست داده بودند که 13 نفر از آنها تنها در سال 1986 بودند.

2.

‘K’ نشان دهنده محدوده Karakoram در حالی که ‘2’ نشان دهنده دوم است

بلندترین کوه جهان

3.

این واقعیت که او دو بار نتوانست به قله اورست برسد، عزم او را برای صعود به K2 افزایش داد.

4.

بالا رفتن از K2 به سختی بالا رفتن از کوه است.

5.

او در شکاف عمیقی افتاد.

6.

یک پزشک به او یک مسکن داد و سپس مچ دست راست او را کشید تا بازو دوباره به حفره خود باز شود.

7.

شنید که رهبر اکسپدیشن و یک روسی موفق شده اند به قله K2 برسند.

8.

آنها تقریباً توسط یک بهمن اصابت کردند و آنها باید شجاعانه در یک طوفان سهمگین مقاومت کنند.

9.

آنها برای بازگشت به کمپ اصلی مشکل پیدا می کنند زیرا قرار بود ردپایی که در مسیر بالا ایجاد می کردند آنها را در مسیر پایین هدایت کند. / قرار بود ردپایی را که در راه بالا کشیدند دنبال کنند تا بدون گم شدن به کمپ اصلی برگردند. / بدون رد پا، پیدا کردن راه بازگشت به کمپ اصلی برایشان دشوار است.

10.

او برای رسیدن به قله علیرغم همه مشکلاتی که در طول اندام بالا با آن مواجه بود، پشتکار داشت. / او برای رسیدن به قله تسلیم نشد با اینکه دردهای جسمی زیادی را پشت سر گذاشت و در این مسیر با مشکلاتی مواجه شد. / او استقامت کرد ( تسلیم نشد ) هر چند شانس او ​​را در راه خود را به اوج.

آیا می توانید از تنگنا در K2 جلوگیری کنید؟

بالا رفتن از میدان یخی که دهها متر مستقیماً بالا می رود امکان پذیر نیست. درعوض، باید در پایین میدان یخی ۱۰۰ متر (۳۳۰ فوت) به سمت چپ رفت تا زمانی که امکان عبور از آن وجود داشته باشد. دور زدن تنگنا با بالا رفتن از صخره های سمت چپ امکان پذیر است.

دومین رشته کوه مرتفع جهان کدام است ؟

اگر بخواهیم بدانیم دومین رشته کوه مرتفع در کره ی زمین کدام است به این رشته کوه زیبای K 2  میرسیم پس K2 دومین کوه مرتفع جهان است.

ارتفاع رشته کوه K2

کوه K2 مکانی جذاب و رویایی برای بسیاری از کوهنوردان است. این کوه با ارتفاع 8611 متر (28251 فوت) از سطح دریا، پس از قله اورست، دومین کوه مرتفع سیاره زمین است.

ویژگی های رشته کوه k2

مکان: مرز پاکستان و چین، گیلگیت-بالتستان، پاکستان
ارتفاع: 8610 متر (28250 فوت)
برجستگی: 4020 متر (13190 فوت)
محدوده والدین: قراقورام
اولین صعود: 31 ژوئیه 1954، توسط Achille Compagnoni و Lino Lacedelli
ساده ترین مسیر: آبروزی اسپور

این رشته کوه چه زمانی کشف شد ؟

این قله در سال 1856 توسط سرهنگ T.G Montgomerie به عنوان بخشی از یک بررسی بریتانیایی در هند کشف شد و به دلیل اینکه دومین قله اندازه گیری شده در رشته کوه قراقوروم بود، K2 نام گرفت.

این کوه باشکوه که در محدوده Karakorum، در منطقه Gilgit-Baltistan پاکستان و منطقه خودمختار Taxgorkan تاجیکستان در سین کیان، چین قرار دارد، یک جاذبه توریستی عالی برای کوهنوردان ماجراجو برای پیاده روی در سراسر جهان است..

نظر کوه نوردان در مورد رشته کوه k2

K2 همچنین به عنوان کوه وحشی شناخته می شود و خود یک چالش برای صعود است. بسیاری از کوهنوردان ادعا می کنند که این یک کوه وحشی است که سعی می کند شما را بکشد. از میان پنج کوه مرتفع سیاره، K2 مرگبارترین کوه است. از هر چهار نفری که به قله می رسند، یک نفر جان می گیرد.

“این یک کوه وحشی است که می خواهد شما را بکشد.”

چالش‌های پیش روی برای صعود این رشته کوه

این کوه هرمی شکل، دورافتاده و چالش برانگیز است. مستعد بهمن، طوفان شدید و مکرر است. دامنه های خائنانه، توپوگرافی بسیار دشوار و شرایط آب و هوایی نامناسب آن را چالش برانگیز و دشوارترین کوه جهان برای صعود کرده است.

ارتفاع بسیار زیاد آن باعث کمبود اکسیژن می شود. در مقایسه با سطح دریا، تنها یک سوم اکسیژن در دسترس یک کوهنورد در قله K2 وجود دارد. طوفان های شدید چند روزه آن اغلب منجر به مرگ و میر بسیاری در قله می شود.

فرق این رشته کوه با کوه اورست

K2 حدود 800 فوت پایین تر از قله اورست است، اما به دلیل توپوگرافی سخت تر، صعود از آن سخت تر است. بسیار شیب دار است و مقدار بسیار کمی از آن صاف می شود، در حالی که هنگام صعود به اورست، کشش هایی وجود دارد که شیب دار هستند و سپس صاف می شوند. در ارتفاع 24000 فوتی K2 برای مدت کوتاهی صاف می شود، اما آن منطقه مانند یک منطقه مرگ است، زیرا بسیار مستعد ریزش سنگ و بهمن است و شرایط آب و هوایی در آنجا وحشتناک و کاملاً غیرقابل پیش بینی است. در مقایسه با قله اورست، تنها بخش کوچکی از مردم با موفقیت به قله رسیدند.

اولین صعود

اولین تلاش برای رسیدن به قله در سال 1902 توسط یک اکسپدیشن انگلیسی-سوئیسی انجام شد که می توانست تا ارتفاع 18600 فوتی برسد. تا سال 1954 بود که یک اکسپدیشن ایتالیایی، از جمله یک پاکستانی، با وجود شرایط آب و هوایی شدید موفق به فتح کوه شدند.

کوهنورد ایتالیایی، Fosco Maraini، استدلال کرد که در حالی که نام رشته کوه K2 منشأ خود را مدیون شانس است، ماهیت بریده شده و غیرشخصی آن برای کوهستانی بسیار دورافتاده و چالش برانگیز بسیار مناسب است. او نتیجه گرفت که این بود،

فقط استخوان های لخت یک نام، همه سنگ و یخ و طوفان و پرتگاه. هیچ تلاشی برای شنیدن صدای انسان انجام نمی دهد. اتم ها و ستاره ها هستند. برهنگی جهان قبل از اولین انسان – یا سیاره سوخته بعد از آخرین انسان را دارد.

– فوسکو ماراینی

مسیرهای مختلف برای رسیدن به قله

مسیرهای کوهنوردی
مسیرهای زیادی برای صعود به کوه وجود دارد. در حالی که تمام مسیرهای اصلی و کمپ های اصلی در سمت پاکستان قرار دارند. معروف ترین مسیر آبروزی است و ۷۵ درصد کوهنوردان از این مسیر استفاده می کنند. این مسیر به دنبال مجموعه‌ای متناوب از میدان‌های برفی، دنده‌های صخره‌ای و برخی صخره‌نوردی‌های فنی است که از ارتفاع 5400 متری شروع می‌شود، جایی که کمپ اصلی در آن قرار دارد.

در طرف مقابل آبروزی، خط الراس شمالی قرار دارد که از سمت چینی کوه بالا می رود. این مسیر به دلیل دسترسی فوق العاده سخت به ندرت صعود می شود. مسیرهای دیگری مانند خط الراس شمال شرقی، یال غربی، ستون جنوب غربی «خط سحرآمیز»، جبهه جنوبی یا «خط لهستانی» یا «دنده مرکزی»، جبهه شمال غربی، یال شمال غربی، خار جنوب به جنوب شرقی یا «مسیر سسن» و جبهه غربی هستند. به دلیل سختی زیاد مسیرها به سختی به آنها نزدیک شد.

K2 Base Camp Trekking

رشته کوه K2 تاج کاراکوروم باشکوه است و یک سفر به کمپ اصلی آن در ارتفاع 5150 متری (16896 فوت) آن را به یکی از هیجان انگیزترین و هیجان انگیزترین مسیرهای پیاده روی در جهان تبدیل می کند. این یکی از پربارترین سفرها با منظره ای دیدنی از کوه های باشکوه است.

رسیدن به قله کوه فنجان چای هر کسی نیست، اما پیاده‌روی کمپ پایه K2 می‌تواند به شما این امکان را بدهد که یک سفر هیجان‌انگیز را بدون صعود به قله‌ها تجربه کنید. این یک سفر وحشی است اما نه وحشیانه.

این یک کمپ پایه برای کوهنوردان است که کوهنوردان می توانند بیشتر وقت خود را در چادرهای خود بگذرانند. برخلاف اورست، این منطقه دورافتاده و خالی از سکنه است، بنابراین هیچ حمام، چایخانه یا مکان راحت وجود ندارد، بنابراین شما فقط می توانید کوهستان را تجربه کنید.

در طبیعت ناب طبیعت اگر می خواهید این کوه وحشی را تجربه کنید، چادر، غذا و هر چیز دیگری که نیاز دارید باید همراه خود داشته باشید.

کمپ پایه K2

یک رکورد جهانی جدید
در ژانویه 2021، تیمی متشکل از 10 کوهنورد نپالی با تبدیل شدن به اولین نفری که در زمستان به قله دومین کوه مرتفع جهان،رشته کوه K2 رسید، رکورد جهانی جدیدی را به نام خود ثبت کرد. دمای قله -40 درجه سانتیگراد ثبت شد. تا به حال صعود به این کوه در زمستان غیرممکن تلقی می شد، بنابراین در فصل زمستان از همه سخت تر بود.

بهترین زمان برای کوهنوردی

بهترین زمان برای پیاده‌روی در کمپ پایه K2 در تابستان است – ماه‌های می، ژوئن، جولای و آگوست. اما می توان در ماه های سپتامبر و اکتبر نیز پیاده روی کرد. زمستان ها مناسب نیستند زیرا دما به زیر صفر می رسد.

کمپ پایه K2

یک رکورد جهانی جدید
در ژانویه 2021، تیمی متشکل از 10 کوهنورد نپالی با تبدیل شدن به اولین نفری که در زمستان به قله دومین کوه مرتفع جهان، K2 رسید، رکورد جهانی جدیدی را به نام خود ثبت کرد. دمای قله -40 درجه سانتیگراد ثبت شد. تا به حال صعود به این کوه در زمستان غیرممکن تلقی می شد، بنابراین در فصل زمستان از همه سخت تر بود.

اولین نزول اسکی K2

در 22 ژوئیه 2018، یک کوهنورد اسکی لهستانی، آندری بارگوئل، با اسکی کردن دومین کوه مرتفع جهان از قله تا کمپ اصلی، تاریخ ساز شد. او اولین کسی است که موفق به انجام این کار از ارتفاع 8611 متری شد، حتی بهترین کوهنوردان اسکی آن را یک فرود غیرممکن می دانستند.

کوهنوردان در K2

برخلاف اورست، K2 تقریباً هیچ بخش مسطحی را به کوهنوردان ارائه نمی دهد. در اینجا، اعضای اکسپدیشن از لبه K2’s North Ridge عبور می کنند.
عکس توسط رالف دوجموویتس
کراولی و اکنشتین اولین تلاش خود را برای K2 در سال 1902 انجام دادند. آنها فکر می کردند که به هیمالیا می روند و تا چند روز دیگر K2 را از بین می برند. اما به عنوان حرفه ای اکسپدیشن

رها شد، شروع به از هم پاشیدن کرد. اکنشتین، رهبر، عفونت تنفسی بدی داشت. کراولی مالاریا داشت و بیشتر اوقات را در چادر خود با تب شدید سپری می کرد. در یک لحظه او آنقدر هذیان کرد که شروع به تکان دادن هفت تیر خود به سمت دیگر اعضای تیم کرد.

چارلی هیوستون آمریکایی یک اسطوره در تاریخ اکسپدیشن های K2 است، حتی اگر او نیز نتوانست به قله برسد. چرا اکسپدیشن او یک مکان منحصر به فرد در کانون K2 حفظ کرده است؟
چارلی هیوستون دو بار به K2 رفت، اولین بار در سال 1938 برای انجام شناسایی کوه زمانی که تقریباً موفق شد به قله برسد. اما با یک بدبختی عجیب، وقتی به آخرین اردوگاه خود رسید، متوجه شد که هیچ کبریتی برایش باقی نمانده است. این یک چیز پیش پا افتاده به نظر می رسد، اما اگر در ارتفاعات هستید و نمی توانید برای خودتان غذا درست کنید یا آب را آب کنید، زندگی بسیار خطرناک است. جیب هایش را زیر و رو کرد و چند سر سگ کبریت پیدا کرد. این صحنه وحشتناک وجود دارد که آنها آنها را می زنند و می میرند. او به آخرین مورد می رسد. آیا قرار است روشن شود؟ در نهایت، آنها چند کبریت روشن کردند، اما این راهی برای شروع صعود از سخت ترین کوه جهان نبود.

هیوستون در سال 1953 بازگشت، شخصیتی بسیار متفاوت، پس از گذراندن جنگ جهانی دوم و تبدیل شدن به یک متخصص در کوهنوردی در ارتفاعات. این اکسپدیشن حول محور آرمان های دموکراتیک آمریکایی ساخته شد. او رهبر تیم بود اما می‌خواست همه نظر بدهند. این مظهر آرمان نجیب چیزی بود که هیوستون آن را “برادری طناب” نامید: این ایده که افرادی که با آنها صعود می کنید به شما وابسته هستند و شما به آنها وابسته هستید.

به نظر می رسد K2 بهترین و بدترین ها را در افراد نشان می دهد. اکسپدیشن‌ها مملو از افتادن‌های سخت و نارضایتی‌هایی هستند که برای یک عمر پرستاری می‌شوند. از فریتز ویسنر و آسیب شناسی روانی این کوه برایمان بگویید.
فریتز ویسنر یک کوهنورد برجسته آلمانی بود که در دهه 1930 به آمریکا رفته بود و با معرفی تکنیک های اروپایی انقلابی در سنگ نوردی آمریکا ایجاد کرد. اما به محض اینکه اکسپدیشن در سال 1939 شروع شد، درست قبل از شروع جنگ جهانی دوم، همه چیز به هم ریخت.

او مجبور شد یک تیم اسکرچ تشکیل دهد زیرا کوهنوردان مورد نظر او در دسترس نبودند. حتی قبل از رسیدن به کمپ اصلی، یکی از کوهنوردان اصلی او به شدت بیمار شد. فریتز خود را مجبور کرد اما گروهی از تازه کارها که مجبور شده بود با خود ببرد شروع به دور شدن کردند. در پایان شما فریتز را در قله و بقیه تیمش را در پایین کوه داشتید که ناامید از رفتن بودند. تراژدی اجتناب ناپذیر بود.

تقریباً به قله رسید. اما در مسیر پایین، ویسنر متوجه شد که بقیه اعضای تیمش کیسه‌خواب‌ها را از کوه برداشته‌اند، چادرها را فرو ریخته‌اند و از شر لوازمی که به آن‌ها تکیه می‌کرد خلاص شده‌اند. بدتر از آن، یکی از همکارانش، دادلی ولف، در بالای کوه سرگردان ماند. آنها سه بار تلاش کردند تا ولف را پایین بیاورند اما او در K2 درگذشت. سه شرپا نیز کشته شدند.

عکس توسط خبرگزاری فرانسه، گتی

هنگامی که او به آمریکا بازگشت، فریتز مورد بازجویی قرار گرفت. چرا دادلی ولف را در کوه رها کردی؟ چرا شرپاها مردند؟ این در شرایط جنگی بود که تازه شروع شده بود. بنابراین شما این مناقشه قطبی را داشتید که در آن ملیت آلمانی فریتز به یک سوال کلیدی تبدیل شد. و بحث و جدل همچنان ادامه دارد.

حتی اکسپدیشن موفق ایتالیایی در سال 1954 نیز با درگیری‌های شدید داخلی همراه بود. اگرچه آنها به اوج رسیدند، اعضای تیم سال‌ها به بحث و جدل پرداختند و حتی از یکدیگر شکایت کردند. این یک کوه افراطی است که از همه کوهنوردانی که آن را انجام می دهند، خواسته های شدیدی ایجاد می کند. به همین دلیل، وقتی همه چیز طبق برنامه پیش نمی رود، با این استدلال های وحشتناک و کینه توزانه مواجه می شوید.

چرا می گویند این رشته کوه زنان را نفرین کرده است ؟

برای مدت طولانی این واقعیت عجیب وجود داشت که زنانی که توانستند به قله برسند یا در هنگام فرود مردند یا چند سال بعد مردند. اولین کسی که به قله رسید واندا روتکیویچ بود. او درست پیش از کوهنورد فرانسوی لیلیان بارارد به آنجا رسید، سپس شش سال بعد در کانچن جونگا درگذشت. در سال 1986، بارارد به همراه همسرش موریس بارارد صعود کرد و آنها در هنگام فرود درگذشتند. به همین ترتیب، جولی تولیس، کوهنورد بریتانیایی دریافت کرد