پرورش لاما
قبل از این که در مورد پرورش لاما بگوییم لازم است بدانیم لاما چگونه حیوانیست و از چه تغذیه می کند و در چه اقلیمی می تواند به خوبی رشد کند . لاما (لاما گلاما) یک شتر اهلی آمریکای جنوبی است ، که از دوران پیش از کلمبیا توسط فرهنگهای آند به عنوان گوشت و حیوان بسته بندی و مورد استفاده قرار می گیرد.
لاماها حیوانات بسیار اجتماعی هستند و به عنوان یک گله با دیگران زندگی می کنند. پشم آنها بسیار نرم و فاقد لانولین است. لاماها پس از چند بار تکرار می توانند کارهای ساده را یاد بگیرند که این نمات مهمیست که اگر می خواهید پرورش لاما انجام دهید لازم است بدانید . هنگام استفاده از بسته ، آنها می توانند حدود 25 تا 30٪ از وزن بدن خود را برای 8 تا 13 کیلومتر (5-8 مایل) حمل کنند. نام لاما (در گذشته با نام “لاما” یا “گلاما” نیز خوانده می شد) توسط مهاجران اروپایی از پروهای بومی پذیرفته شد.
تاریخ حضور لاماها
تصور می شود که نیاکان لاماس از دشت های مرکزی آمریکای شمالی حدود 40 میلیون سال پیش سرچشمه گرفته اند و متعاقباً حدود سه میلیون سال پیش در جریان تبادل بزرگ آمریکایی به آمریکای جنوبی مهاجرت کرده اند. با پایان آخرین عصر یخبندان (10 هزار تا 12 هزار سال پیش) ، شترها در آمریکای شمالی منقرض شدند. از سال 2007 ، بیش از هفت میلیون لاما و آلپاکا در آمریکای جنوبی وجود داشت و بیش از 158000 لاما و 100000 آلپاکا ، از فرزندان تولید شده در اواخر قرن 20 ، در ایالات متحده و کانادا بود.
بقایای فراوانی مانند لاما در کانسارهای پلیستوسن در کوههای راکی و آمریکای مرکزی یافت شد. برخی از لاماهای فسیلی بسیار بزرگتر از اشکال فعلی بودند. برخی از گونه ها در آخرین عصر یخبندان در آمریکای شمالی باقی مانده اند. لاماهای آمریکای شمالی به عنوان یک جنس منقرض شده منفرد ، Hemiauchenia دسته بندی می شوند. حیوانات شبیه لاما 25000 سال پیش در کالیفرنیای مدرن ، تگزاس ، نیومکزیکو ، یوتا ، میسوری و فلوریدا وجود داشتند .
در افسانه های آیمارا ، لاما موجودات مهمی هستند. گفته می شود لامای آسمانی از اقیانوس آب می نوشد و هنگام باران ادرار می کند.مطابق گفته های آیمارا ، لاماها در پایان عمرشان به چشمه های آب و تالاب هایی که از آنجا می آیند برمی گردند. این موضوع در پرورش لاما ها نیز می تواند مورد بررسی قرار گیرد .
انواع لاما ها
اگر ما تصمیم به پرورش لاما داشته باشیم لازم است از تنوع زیستی آن ها نیز مطلع باشیم بدین گونه که بدانیم لاما در چند دسته تقسمی می شوند . در اصل لاموئیدها یا لاماها (به طور کلی به عنوان یک گروه شناخته می شوند) و به گروه های زیر تقسیم می شوند .
- ویکونا (Vicugna vicugna ، پیشین Lama vicugna) ،
- گواناکو (Lama guanicoe) ،
- سوری آلپاکا
- لامای داخلی (لاما glama). Guanacos و vicuña
بیشتر لاما ها در طبیعت به صورت آزاد و وحشی زندگی می کنند این در حالیست که llamas و alpacas فقط به عنوان حیوانات اهلی وجود دارند. گرچه نویسندگان اولیه لاماها را با گوسفندان مقایسه می کردند ، اما خیلی زود شباهت آنها به شتر شناخته شد. آنها در تیره Camelus همراه با آلپاکا در Systema Naturae (1758) از Carl Linnaeus قرار گرفتند. با این حال ، آنها در سال 1800 توسط ژرژ کوویر تحت نام لاما به همراه گواناکو جدا شدند.تجزیه و تحلیل DNA تأیید کرده است که گواناکو جد وحشی لاما است ، در حالی که ویکوونا جد وحشی آلپاکا است. دو نفر اخیر در تیره Vicugna قرار گرفتند.
ویژگی های بدنی لاما ها
یک پرورش دهنده هر آن چه که می خواهد پرورش دهد چه پرورش لاما باشد و چه پرورش هر موجود دیگری لازم است در مورد نقطه به نقطه ی آن موجود تحقیق و تفحص بکند تا بتواند تبدیل به بهترین پرورش دهنده ی ممکن بشود .
یک لامای کامل می تواند به ارتفاع 1.7 تا 1.8 متر (5 فوت 7 در تا 5 فوت 11 اینچ) در بالای سر برسد و وزن آن می تواند بین 130 تا 200 کیلوگرم (290 تا 440 پوند) باشد. هنگام تولد ، یک کودک لاما (که به آن کریا گفته می شود) می تواند بین 9 تا 14 کیلوگرم وزن داشته باشد (20 تا 31 پوند). لاماها معمولاً 15 تا 25 سال عمر می کنند ، بعضی از افراد 30 سال یا بیشتر زنده مانده اند.
ویژگی های زیر به ویژه برای لاماها اعمال می شود.
دندانپزشکی بزرگسالان: – دندانهای 1/3 دندان نیش 1/1 ، پرمولرها 2/2 ، دندان های آسیاب 3/2 ؛ مجموع 32. در فک بالا ، یک دندان برش فشرده ، تیز و نوک تیز نزدیک لبه مانع از پرماکسیلا در نر حداقل توسط یک سگ واقعی واقعی ، دارای نوک تیز و منحنی در قسمت قدامی فک بالا دنبال می شود. پرمولر شبه مانندی جدا شده که در شترها دنبال می شود وجود ندارد. دندان های سری مولار ، که با یکدیگر در تماس هستند ، از دو دندان پره مولر بسیار کوچک (اولین تقریباً ابتدایی) و سه دندان مولر پهن تشکیل شده است که به طور کلی مانند دندان کاملوس ساخته شده اند. در فک پایین ، سه دندان برش بلند ، کوفته و افتاده هستند. موارد بیرونی کوچکترین هستند. در کنار این سگهای انحنایی و ناخوشایند قرار دارد ، پس از یک فاصله با یک دقیقه جدا شده و پرمولر مخروطی ساده اغلب برگ ریز دنبال می شود. سپس یک سری مجاور از یک پرمولر و سه دندان مولر وجود دارد که با داشتن ستون کمکی لوازم جانبی در لبه خارجی قدامی متفاوت از کاملوس است.
نام اعضای بدن لاما
نام اعضای بدن لاما:
- 1 . گوش
- 2 . نظرسنجی
- 3 . پژمرده
- 4 . پشت
- 5 . لگن
- 6 . کروپ
- 7 . پایه دم
- 8 . دم
- 9 . باسن
- 10 . هاک
- 11 . غده متاتارس
- 12 . پاشنه
- 13 . استخوان توپ
- 14 . واشر
- 15 . مفصل خفه
- 16 . پهلو
- 17 . بشکه
- 18 . آرنج
- 19 . پاستر
- 20 . فتلاک
- 21 . زانو
- 22 . قفسه سینه
- 23 . نقطه شانه
- 24 . شانه
- 25 . گلو
- 26 . گونه یا جغد
- 27 . پوزه
جمجمه عموماً به کاملوس شباهت دارد ، حفره مغز و مدارهای بزرگتر و برجستگی های جمجمه ای کمتر توسعه یافته به دلیل کوچکتر بودن آن است. استخوان های بینی کوتاهتر و پهن تر هستند و توسط پرماکسیلا به هم متصل می شوند.
دیگر ویژگی های مهم ظاهری لاما
گوش ها نسبتاً بلند و کمی خمیده به سمت داخل هستند که مشخصاً به شکل “موز” شناخته می شوند. قوز پشتی وجود ندارد. پا باریک است ، انگشتان پا نسبت به شتر از هم جدا شده و هر کدام دارای یک پد کف پا مشخص هستند. دم کوتاه و الیاف بلند ، پشمی و نرم است.
از نظر خصوصیات اساسی ساختاری و همچنین از نظر شکل ظاهری و عادات عمومی ، همه حیوانات این تیره بسیار شبیه به یکدیگر هستند ، بنابراین اینکه آیا باید آنها را متعلق به یک ، دو یا چند گونه دانست ، مورد اختلاف نظر در بین طبیعت شناسان است.نکات مهم پرورش لاما در بین همین تفاسیر موجود می باشد که باید رعایت و دقت شود .
این مسئله با توجه به شرایط اکثریت افرادی که تحت نظر قرار گرفته اند یا در یک کشور کاملاً یا تا حدی اهلی شده اند ، پیچیده است. بسیاری نیز از اجداد قبلی که اهلی شده اند ، ایالتی که تمایل به تولید مقدار مشخصی تنوع از نوع اصلی دارند ، گرفته می شوند.
چهار گونه ی متمایز شناخته شده ی لاماها
چهار شکل معمولاً توسط ساکنان آمریکای جنوبی به عنوان گونه های متمایز شناخته می شوند ، اگرچه در تعریف خصوصیات متمایز آنها با مشکل روبرو هستند. :
- لاما ، لاما گلاما (Linnaeus) ؛
- آلپاکا ، Vicugna pacos (Linnaeus) ؛
- گواناکو (از کواچو huanaco) ، لاما گوانیکو (مولر) ؛ و
- vicuña، vicugna vicugna (مولینا)
لاما و آلپاکا فقط در ایالت داخلی شناخته می شوند و از نظر اندازه متغیر و دارای رنگهای مختلف هستند ،
اغلب
- سفید ،
- قهوه ای یا
- گل مینایی
بعضی از آنها
- خاکستری یا
- سیاه هستند.
گواناکو و ویکونا وحشی هستند ، گونه قبلی در معرض خطر انقراض است و تقریباً یک رنگ قهوه ای روشن دارد و از پایین به سفید می رسد. آنها مطمئناً با یکدیگر فرق دارند ، ویکونا کوچک تر ، نسبت آن باریک تر و دارای سر کوتاه تر از گواناکو است. ویکونا در گله هایی در قسمتهای تاریک و مرتفع رشته کوه مرزی با منطقه برف همیشگی ، در میان سنگها و پرتگاهها زندگی می کند ، در مکانهای مناسب مختلف در سراسر پرو ، در قسمت جنوبی اکوادور و تا جنوب از وسط بولیوی آداب و رسوم آن بسیار شبیه به آفتاب های آلپ اروپا است. به همان اندازه هوشیار ، وحشی و ترسو است. این الیاف بسیار ظریف و نرم است و برای اهداف بافت از ارزش بالایی برخوردار است ، اما مقداری که هر حیوان تولید می کند حداقل است. آلپاکاها از اجداد ویکونای وحشی تبار هستند ، در حالی که لاماهای اهلی از اجداد گواناکوی وحشی تبار هستند ، اگرچه مقدار قابل توجهی ترکیبی بین دو گونه رخ داده است.
خصوصیات افتراقی بین لاماها و آلپاکاها شامل اندازه بزرگتر لاما ، سر بلندتر و گوشهای خمیده است. فیبر آلپاکا به طور کلی گرانتر است ، اما همیشه با ارزش نیست. آلپاکاها تمایل دارند که رنگ ثابت تری در بدن داشته باشند. بارزترین تفاوت بصری بین لاماها و شترها این است که شترها قوز یا کوهان دارند و لاماها ندارند.
آیا لاماها نشخوارکننده هستند ؟
لاماها نشخوارکنندگان شبه یا نشخوارکنندگان اصلاح شده نیستند. آنها معده پیچیده ای با چندین محفظه دارند که به آنها امکان می دهد غذاهای سلولزی با کیفیت پایین و پایین مصرف کنند. محفظه های معده امکان تخمیر مواد غذایی سخت را فراهم می کند و به دنبال آن مجدداً جویدن و جویدن مجدد انجام می شود. نشخوارکنندگان دارای چهار محفظه (گاو ، گوسفند ، بز) هستند ، در حالی که لاماها فقط دارای سه محفظه معده هستند: شکمبه ، آوماسوم و شیردان.
علاوه بر این ، لاما (و سایر شترها) دارای روده بزرگ (کولون) بسیار طولانی و پیچیده است. نقش روده بزرگ در هضم غذا جذب مجدد آب ، ویتامین ها و الکترولیت ها از مواد زائد غذایی است که از آن عبور می کنند. طول روده بزرگ لاما باعث می شود که با آب بسیار کمتری نسبت به حیوانات دیگر زنده بماند. این یک مزیت عمده در مناطق خشک آب و هوایی است که در آن زندگی می کنند.
تولید مثل لاماها چگونه است ؟
لاماها یک چرخه تولید مثل غیر معمول برای یک حیوان بزرگ دارند. لاماهای ماده تخمک گذاری ناشی از آن هستند. از طریق عمل جفت گیری ، ماده تخمک آزاد می کند و اغلب در اولین تلاش بارور می شود. لاماهای ماده به فحلی (“گرما”) نمی روند. مانند انسانها ، نرها و ماده های لاما از نظر جنسی با نرخ های مختلفی بالغ می شوند. زنان در سن 12 ماهگی به بلوغ می رسند. مردان تا حدود سه سالگی از نظر جنسی بالغ نمی شوند. برای پرورش لاما لازم است اگر می خواهید تولید مثل دقیق و منظیمی داشته باشید در این زمینه تفحص و بررسی های لازم را از تجربه داران جویا شوید .
جفت گیری لاما های به چه گونه ایست ؟
لاماها در حالت کوش (دراز کشیده) جفت می شوند ، که در یک حیوان بزرگ کاملاً غیر معمول است. آنها برای مدت طولانی (20-45 دقیقه) جفت می شوند ، همچنین در یک حیوان بزرگ غیر معمول است.
مدت زمان حاملگی لاماها
دوره حاملگی لاما 11.5 ماه (350 روز) است. سدها (لاماهای ماده) بچه هایشان را لیس نمی زنند ، زیرا آنها یک زبان متصل دارند که بیش از 13 میلی متر (1⁄2 اینچ) به خارج دهان نمی رسد. در عوض ، آنها نسبت به نوزادان تازه متولد شده خود سر و صدا خواهند کرد.
کریاس یعنی چه ؟
کریا (از اسپانیایی به معنی “کودک”) نام یک کودک لاما ، آلپاکا ، ویکونیا یا گواناکو است. Crias به طور معمول در حالی که تمام ماده های گله در اطراف جمع می شوند متولد می شوند ، در تلاش برای محافظت در برابر لاماهای نر و شکارچیان بالقوه. لاماها ایستاده به دنیا می آورند. زایمان معمولاً سریع و بدون مشکل است و در کمتر از 30 دقیقه انجام می شود. بیشتر موالیدها بین ساعت 8 صبح و ظهر ، در ساعات گرمتر روز انجام می شود. این ممکن است با کاهش تلفات ناشی از هیپوترمی در شبهای سرد آند ، بقای کریا را افزایش دهد. حدس زده می شود که این الگوی تولد در ادامه الگوهای زایمان مشاهده شده در طبیعت باشد. Crias در اولین ساعت پس از تولد ایستاده و ، در حال راه رفتن و تلاش برای شیر خوردن است. Crias تا حدی با شیر لاما تغذیه می شود که چربی و نمک کمتری دارد و فسفر و کلسیم آن بیشتر از شیر گاو یا بز است. یک لامای ماده در هر زمانی که شیر می دهد فقط حدود 60 میلی لیتر (2 اونس مایع ایالات متحده) شیر تولید می کند ، بنابراین کریا برای دریافت مواد مغذی مورد نیاز باید مكرراً مکیده شود.
تمام آنچه گفته شد در خصوص لاما ها بود و لازم است برای پرورش لاما تحقیق بسیار شود تا در صورت بروز هر گونه مشکل احتمالی بتوانید جلوی آن مشکل بایستید و حتی نگذارید آن مشکل به وجود بیاید و پیشگیری ای را انجام داده باشید .
