غار طلسم کجاست ؟
وقتی صحبت از غار می شود بعض ها علاقه ی بسیار به غار نوردی دارند و بعضی دیگر بسیار از غار وحشت دارند و غار طلسم نیز که از گذشته های دور برای ما به جا مانده این نام را از ترس گذشتان خود به ارث برده حال می خواهیم بدانیم غار طلسم کجاست و چه تاریخی پشت این غار زیبا نهفته است و چگونه می توانیم این غار زیبا را از نزدیک ببینیم و آیا امکان عبور راحت از این غار وجود دارد یا خیر ؟
امکان دست یابی به غار
متاسفانه از این غار عکس های زیادی در دست نیست و دلیل آن هم این است که این غار آنقدر صعب العبور، خطرناک و ناامن است که کمتر گردشگری تصمیم می گیرد به آن سفر کند. مگر آنکه قصد داشته باشد درندگان وحشی کوهستان را از نزدیک ملاقات کند و خطر یک صخره نوردی پر تلاتم همراه با حیوانات وحشی را تجربه کند . پس می توان گفت این غار به گونه ای برای ما انسان ها جز غارهایی می باشد که رفتن به آن به گونه ای نا ممکن است .
مکان غار طلسم
این غار که در ضلع شرقی دهستان سراب ایوان در ارتفاعات درون دریژ و در بالای کوه مانشت، قرار دارد، غار طلسم توسط هیات کوهنوردی استان ایلام و با همکاری امور سیاحتی فرهنگ و ارشاد اسلامی در سال ۱۳۶۹ شناسایی شد.با توجه به شرایط خاص منطقه، کوهستانی بودن و وجود لاشههای متعدد حیوانات در داخل غار این محل زیستگاه مناسبی برای حیوانات درنده است.
شکل درونی غار
درازای این غار از ورودی تا انتهای آن ۳۰۰ متر است که ۱۰۰ متر اول آن به صورت فضای باز است.در سقف غار استالاگتیت یا چکنده نیز وجود دارد. در عمق ۱۰۰ متری غار یک سه راهی وجود دارد که یکی از دهلیزهای آن ۲۰ متر عمق دارد و دهلیز آن نیز از فاصله ۱۰ متری تنک تر شده و صعب العبور میشود.پس از گذشتن از راه صعب العبور مذکور تا عمق ۲۰۰ متری، غار به صورت نیم دایره امتداد دارد. از ۲۶۰ متری به بعد عمق داخل مجرا باریک میشود.
جنس سنگ های غار طلسم
سنگهای این غار، آهکیاند و قسمتی از کف آن خاکی و دیگر قسمتها ، سنگیاند. غار طلسم در فصلهای گرم سال محلی برای گردش کوهپیمایان و علاقهمندان است.البته با توجه به صعب العبوذ بودن و وجود درندگان در این غار در همان دهانه ی غار گردشگران گردش خود را به اتمام می رسانند .
غار طلسم سکونتگاه کیست ؟
به عنوان سکونتگاه درندگان کوهستان شناخته شده است و همیشه بقایای جانواران که توسط حیوانات درنده دریده شده اند در این غار حضور دارند . مدیرکل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری ایلام تصریح کرد: در عمق ۱۰۰ متری غار یک سه راهی وجود دارد که یکی از دهلیزهای آن ۲۰ متر عمق دارد و از فاصله ۱۰ متری تنگ و صعبالعبور میشود.
آیا ابتدای غار پر از خفاش است ؟
وقتی به این غار می رسید بعد از این که خنکی مطبوعی صورت شما را نوازش می کند می توانید در ابتدای غار خفاشها همسفران کاوشگران هستند را که اگر از قندیلهای غار سر و ته نشده باشند، در حال پرواز در ارتفاعی نزدیک به صورت شما هستند را ببیند و از حضور زیبایشان لذت ببرید .
ویژگی عمومی غارها
آبهای زیرزمینی هنگام نفوذ در سنگهای آهکی آنها را در خود حل و فضایهای خالی بین آنها ایجاد میکند با ادامهٔ این فرایند غار یا (غارهای آهکی) ایجاد میشود. غار، حفرههایی هستند که بهطور معمول بر اثر حل شدن سنگها با آب و ذوب شدن یخها ایجاد میشود. بزرگترین و شگفتانگیزترین غارها در سنگهای آهکی به وجود آمدهاند. بعضی غارها، فقط یک حفرهٔ کوچکاند که فقط یک نفر میتواند وارد آن شود. برخی دیگر، گذرگاهها و اتاقکهای تو در تو دارند.
غار سنگ چیست ؟
به تمام سنگهایی که بعد از تشکیل فضای غار بر اثر چکیدن آبهای فرورو در کف و دیوارههای غار به وجود میآید غارسنگ میگویند که معروفترین آنها چکنده (استالاکتیت) و چکیده (استالاگمیت) هستند. به دانش مطالعه غارها، غارشناسی گفته میشود. غار طلسم نیز با توجه به ویژگی هایش جز غار سنگی به حساب می آید .
نوع شکل گیری غارها
شکلگیری و توسعه غارها به غارزایی مشهور است. غارهای تحت فرایندها زمینشناسی گوناگونی ایجاد میشوند و میتوانند اندازههای مختلفی داشته باشند. اینها عبارتند از ترکیب فرایندهای شیمیایی، فرسایش در اثر آب، نیروهای تکتونیکی، میکروارگانیسمها، فشار و تأثیرات جوی.
تخمین زده میشود که با توجه به فشار صخرههای بالایی، عمق غارها نمیتواند از ۳۰۰۰ متر تجاوز کند. عمق غارهای کارست بر اساس فرایندهایی که در شکلگیری آنها نقش دارد تعیین میشود، که با پایه صخرههای کربنات در ارتباط است.
بیشتر غارها از حلال پوشی سنگ آهک تشکیل شدهاند.
حیواناتی که ممکن است در غارها باشند
گونههای حیوانات ساکن در غار به این دستهها تقسیم میشوند:
- تروگلوبایتها (گونههایی که تنها به غارها محدود میشوند)،
- تروگلوفایلها (گونههایی میتوانند تمام عمر خود را در غار زندگی کنند، ولی در خارج غار نیز قادر به زندگی اند)،
- تروگلوکسنها (گونههایی که از غار استفاده میکنند، ولی نمیتوانند چرخه زندگی خود را در غار کامل کنند)، و
- استثناها (مواردی که در هیچیک از دستههای ذکر شده جا ندارند). برخی نویسندگان برای اشکال آبی از واژگان جداگانهای استفاده میکنند.
از میان این حیوانات، شاید تروگلوبایتها رایجترین موجودات زنده باشند. این گونهها اغلب ویژگیهایی از خود نشان میدهند که به ویژگیهای تروگلومورفیک مشهورند، و با فرایند سازگاری آنها با زندگی نهانی در ارتباطند. این ویژگیها عبارتند از نداشتن رنگدانه (اغلب موجب ایجاد بافت بیرنگ یا سفید میشود)، نداشتن چشم (یا حد اقل قابلیت بینایی)، زائدههای کشیدهشده، و تقویت سایر حسها (مانند توانایی درک ارتعاشات درون آب). تروگلوبایتهای دریایی مانند میگوی غارزی آلاباما که در حال انقراض اند، در بدنههای آبی موجود در غارها زندگی میکنند و غذای خود را از مواد معدنی شستهشده به درون غار و همچنین مدفوع خفاشها و سایر موجودات زنده درون غار تأمین میکنند. سایر تروگلوبایتهای دریایی عبارتند از: ماهی غارزی و سمندر غارزی، مانند سمندر سفید و سمندر کور تگزاس.
