شاید برای هر کسی پیش آمده باشد که بهترین دوست، همکار یا خواهر و برادرش با شور و اشتیاق تمام درباره فیلمی فوق‌العاده صحبت کند که «حتماً باید ببینی. همین حالا!» اما شما هیچ‌گونه تمایلی به دیدن آن ندارید، به خصوص وقتی آخرین فیلمی که به شما معرفی کردند، اصلاً جالب نبوده است. حالا این فیلم در مورد چه چیزی است؟ اسکیت روی یخ؟ و همین‌طور پشت گوش می‌اندازید و می‌گذارید تا مدت‌ها بدون اینکه به آن توجه کنید بگذرد. اما در نهایت، تسلیم می‌شوید و آن را می‌بینید! و آن‌طور که می‌دانید، در نهایت با کمال تعجب متوجه می‌شوید که مارگو رابی با یک بازی فوق‌العاده در نقش یک اسکیت‌باز محجور، تمامی انتظارات شما را برآورده کرده است.
این موضوع باعث شد که به این فکر کنم که احتمالاً تنها کسی نیستم که به خاطر ورزشی که در فیلم به تصویر کشیده شده، از دیدن یک فیلم فوق‌العاده چشم‌پوشی کرده‌ام. به همین دلیل، در این مقاله به شما ۱۰ فیلم ورزشی معرفی می‌کنم که حتی اگر از ورزش بدتان بیاید، قطعا از دیدن آن‌ها لذت خواهید برد. (البته باید اعتراف کنم که احتمالاً برخی از فیلم‌های محبوب و کلاسیک را از قلم انداخته‌ام، اما تلاش کردم که تنوعی از ژانرها و ورزش‌ها را معرفی کنم، حتی به قیمت حذف گزینه‌های معروفی مانند راکی!)
10. Slap Shot
Slap Shot (1977) یکی از آن فیلم‌هایی است که حتی اگر هیچ شناختی از هاکی نداشته باشید، باز هم می‌تواند شما را بخنداند و مجذوب کند. این فیلم با بازی پل نیومن، بازیگر افسانه‌ای سینما، داستان یک تیم هاکی روی یخ در حال سقوط را روایت می‌کند که در شهری کوچک و رو به زوال فعالیت می‌کند. تیم برای نجات خود و افزایش فروش بلیت‌ها به خشونت و رفتارهای غیراخلاقی در زمین بازی روی می‌آورد. نیومن، با همان جذابیت و طنز همیشگی‌اش، اجرای فوق‌العاده‌ای ارائه می‌دهد که تماشاگران را کاملاً با خود همراه می‌کند.
یکی از جنبه‌های خاص فیلم، حضور برادران هانسون است؛ سه شخصیت خشن و کمدی که با رفتارهای غیرقابل‌پیش‌بینی و برخوردهای پرخشونت خود در زمین بازی، هم لبخند بر لب تماشاگر می‌نشانند و هم باعث درد و ناراحتی‌شان می‌شوند! نکته جالب اینجاست که بسیاری از صحنه‌های این فیلم، به خصوص آن‌هایی که این سه برادر در آن حضور دارند، کاملاً بداهه و بدون فیلمنامه ضبط شده‌اند. شاید همین اصالت و آزادی در اجراست که باعث شده این فیلم به یکی از آثار محبوب پل نیومن تبدیل شود، فیلمی که او نیز از ساخت آن نهایت لذت را برده است.
9. Million Dollar Baby
Million Dollar Baby (2004) فیلمی است که ترکیبی از بازیگری بی‌نظیر، کارگردانی استادانه و داستانی تکان‌دهنده را ارائه می‌دهد. این اثر برنده اسکار، با بازی هنرمندانه هیلاری سوانک، مورگان فریمن و کلینت ایستوود، داستان یک مربی بوکس سالخورده را روایت می‌کند که با اکراه قبول می‌کند شاگردی زن به نام مگی فیتزجرالد را آموزش دهد. مگی با تمام وجود و عزمی راسخ وارد دنیای سخت بوکس می‌شود و با شجاعتی بی‌پایان، تمامی موانع را پشت سر می‌گذارد. این فیلم به زیبایی اهمیت اراده و پایداری را نشان می‌دهد، اما در عین حال، جنبه‌هایی از واقعیت تلخ زندگی را نیز به تصویر می‌کشد.
اما باید گفت که Million Dollar Baby چیزی فراتر از یک فیلم انگیزشی یا ورزشی است. این اثر شما را به عمق احساسات انسانی می‌برد و لحظاتی را خلق می‌کند که فراموش‌کردنی نیستند. اگرچه داستان فیلم از کیفیت بالایی برخوردار است، اما رویدادهای تلخی که در جریان آن رخ می‌دهد، آن را به یک تجربه احساسی عمیق تبدیل می‌کند. دیدن این فیلم نیاز به آمادگی ذهنی دارد؛ چرا که پایانش می‌تواند برای بسیاری دل‌شکستگی به همراه داشته باشد. توصیه می‌کنم حتماً دستمال کاغذی و شاید مقداری بستنی همراه خود داشته باشید، زیرا این فیلم اشک‌هایتان را در خواهد آورد و قلبتان را لمس خواهد کرد.
8. The Wrestler
The Wrestler (2008) یک فیلم ورزشی کاملاً متفاوت از هر آن چیزی است که شاید انتظارش را داشته باشید. این فیلم به جای نمایش زرق و برق کشتی حرفه‌ای، زندگی تلخ و واقع‌گرایانه یک کشتی‌گیر قدیمی را به تصویر می‌کشد. رندی «رام» رابینسون، با بازی تحسین‌برانگیز میکی رورک، در سال‌های پایانی کار خود به سختی تلاش می‌کند که هم در رینگ و هم در زندگی دوام بیاورد. او که روزهای اوج خود را پشت سر گذاشته، بین سالن‌های کوچک سفر می‌کند، همه دارایی‌هایش را در یک ماشین کهنه جا داده و با شغل‌های موقتی و خانواده‌ای از هم گسسته دست‌وپنجه نرم می‌کند.
نقش‌آفرینی رورک در این فیلم چنان واقعی است که بسیاری از منتقدان آن را بازتابی از مسیر حرفه‌ای خود او دانسته‌اند. اما جذابیت واقعی فیلم، بازی ماریسیا تومی است که نقش یک رقصنده‌ای را ایفا می‌کند که با آگاهی از گذر زمان، واقع‌گرایانه با چالش‌های زندگی‌اش روبرو می‌شود. اجرای او، با تمام ظرافت و احساسات، به فیلم عمقی بی‌نظیر بخشیده است. The Wrestler نه‌تنها داستانی درباره کشتی، بلکه روایتی انسانی از مبارزه با پیری، پشیمانی‌ها و یافتن معنای جدید زندگی است.
7. The Blind Side
The Blind Side (2009) یکی از آن فیلم‌هایی است که برای لذت بردن از آن نیازی به علاقه به فوتبال آمریکایی ندارید؛ تنها کافی است انسانی باشید که از داستان‌های تأثیرگذار و انگیزشی لذت می‌برد. این فیلم، بر اساس داستان واقعی مایکل اوهر، بازیکن حرفه‌ای فوتبال آمریکایی، به شکلی زیبا روایتگر مسیر سخت او از فقر و بی‌خانمانی تا موفقیت در ورزش و زندگی است. با ترکیب لحظاتی از خنده و اشک، فیلم تصویری از قدرت همدلی، شانس دوباره و تأثیر مثبت یک خانواده مهربان را به نمایش می‌گذارد.
البته، The Blind Side ممکن است داستان را تا حدی رمانتیک کرده باشد یا برخی از شخصیت‌ها را متفاوت از واقعیت نشان داده باشد، اما این موضوع از ارزش کلی فیلم کم نمی‌کند. اجراهای قوی، به‌ویژه از سوی ساندرا بولاک در نقش مادر حامی مایکل، به داستان روح و جان بخشیده است. این فیلم تنها درباره فوتبال نیست؛ بلکه درباره انسانیت، پتانسیل‌های نهفته در هر فرد و قدرت تغییر زندگی با یک عمل ساده محبت‌آمیز است.
6. Seabiscuit
Seabiscuit (2003) نه تنها داستانی در مورد مسابقات اسب‌دوانی است، بلکه روایتی الهام‌بخش از غلبه بر سختی‌ها، بازیابی امید و توانایی تغییر سرنوشت را ارائه می‌دهد. این فیلم، که بر اساس داستان واقعی اسب مشهوری با همین نام ساخته شده، زندگی سه شخصیت با گذشته‌های دشوار را به هم پیوند می‌دهد: یک سوارکار جوان (با بازی توبی مگوایر)، یک مربی کهنه‌کار (با بازی کریس کوپر) و یک مالک ثروتمند اما شکست‌خورده (با بازی جف بریجز). بازی‌های بی‌نظیر این سه هنرپیشه، همراه با داستانی قوی و پر از احساس، باعث می‌شود که این فیلم دو ساعت و بیست دقیقه‌ای بسیار سریع و جذاب به نظر برسد.
Seabiscuit فقط در مورد مسابقه نیست، بلکه درباره امیدی است که از دل سختی‌ها بیرون می‌آید. این فیلم، با توجه به فضای دهه ۱۹۳۰ آمریکا و رکود اقتصادی بزرگ، به مخاطب نشان می‌دهد که چگونه یک اسب کوچک و ظاهراً بی‌اهمیت، نماد الهام‌بخشی برای ملتی خسته و شکست‌خورده شد. اجرای کریس کوپر در نقش مربی، یکی از برجسته‌ترین لحظات بازیگری او محسوب می‌شود، و فیلم به‌طور کلی به‌خوبی توانسته داستانی فراتر از یک رقابت ورزشی را روایت کند.
5. Purely Belter
Purely Belter (2000) یک فیلم فوتبالی متفاوت است که بیش از اینکه به خود فوتبال بپردازد، داستانی شیرین و خنده‌دار درباره دو نوجوان و تلاش‌های آن‌ها برای به دست آوردن بلیت مسابقات نیوکاسل یونایتد را روایت می‌کند. اگرچه نیوکاسل و ساندرلند رقبای دیرینه هستند، اما این فیلم نشان می‌دهد که گاهی عشق به فوتبال می‌تواند فراتر از این رقابت‌ها باشد. بازی صمیمانه و باورپذیر ستاره‌های نوجوان، همراه با طنز دلنشین و صحنه‌های احساسی، باعث می‌شود این فیلم تجربه‌ای گرم و دلپذیر برای تماشا باشد.
Purely Belter نه تنها به‌خوبی فرهنگ فوتبال در انگلستان را به تصویر می‌کشد، بلکه موضوعات انسانی‌تر و جهانی‌تری را نیز بررسی می‌کند؛ از دوستی و پشتکار گرفته تا غلبه بر مشکلات زندگی. این فیلم با حس شوخ‌طبعی و نگاهی مهربان به رویاهای ساده دو نوجوان، حتی اگر علاقه‌ای به فوتبال نداشته باشید، یک اثر دوست‌داشتنی و تماشایی است.
4. The Boxer
The Boxer (1997) فیلمی است که به همان اندازه که درباره بوکس است، به مشکلات اجتماعی و سیاسی ایرلند شمالی در دوران “مشکلات” می‌پردازد. داستان حول محور شخصیت اصلی، دنی (با بازی برجسته دانیل دی-لوئیس)، می‌چرخد؛ زندانی سابقی که پس از آزادی تصمیم می‌گیرد از خشونت و فرقه‌گرایی فاصله بگیرد و یک باشگاه بوکس غیر فرقه‌ای در بلفاست ایجاد کند. این فیلم نه تنها داستانی تاثیرگذار از شجاعت و اصلاح را روایت می‌کند، بلکه به پیچیدگی‌های روابط انسانی در میان اختلافات سیاسی می‌پردازد.
بازی دانیل دی-لوئیس، که همیشه به تعهد بی‌نظیرش به نقش‌هایش شهرت داشته، در این فیلم نیز درخشان است. تحت آموزش قهرمان بوکس، بری مک‌گوئین، او چنان در نقش غرق شد که حتی قابلیت مبارزه حرفه‌ای پیدا کرد. حضور بازیگران برجسته‌ای مانند امیلی واتسون، برایان کاکس، و کن استات نیز کیفیت احساسی و دراماتیک فیلم را افزایش داده است. The Boxer با ارائه داستانی انسانی در پس‌زمینه‌ای سیاسی، یک اثر ماندگار و تاثیرگذار است.
3. Looking for Eric
Looking for Eric (2009) یک فیلم فوق‌العاده است که به طرز عجیبی کمتر دیده شده است. اگرچه محور اصلی داستان حول یک هوادار متعصب منچستریونایتد می‌چرخد، اما این فیلم فراتر از ورزش می‌رود و به موضوعاتی عمیق‌تر مانند عشق، دوستی، فقر، طبقه اجتماعی، تنهایی، خانواده، و سلامت روان می‌پردازد. با وجود اینکه فوتبال در پس‌زمینه داستان حضور دارد، این اثر نمی‌تواند به‌سادگی به‌عنوان یک فیلم ورزشی دسته‌بندی شود.
فیلم که در یک جامعه فقیرنشین در منچستر ساخته شده، به‌طور طبیعی با آثار شمالی مانند Brassed Off و The Full Monty مقایسه شده است. اما Looking for Eric جایگاه خاص خود را دارد و به موضوعاتی می‌پردازد که دیگر فیلم‌های مشابه از آن‌ها دوری می‌کنند. بازی استیو اوتس در نقش اصلی بی‌نقص است و لحظات کمدی و عاطفی را به زیبایی اجرا می‌کند. دیالوگ‌های برجسته او، مانند “دارم با فلسفه تو غرق می‌شم، هنوز از مرغ‌های دریایی لعنتی نجات پیدا نکردم!” نیز به یادماندنی هستند.
2. The Big Lebowski
The Big Lebowski (1998) شاید بهترین انتخاب برای کسانی باشد که از ژانرهای متفاوت و غیرمنتظره لذت می‌برند. بله، ممکن است این فیلم را به‌سختی بتوان در دسته فیلم‌های ورزشی قرار داد، اما از آنجایی که بولینگ در داستان حضور دارد و توپ بولینگ نیز بر روی جلد فیلم به چشم می‌خورد، می‌توان گفت که این یک انتخاب نسبتا منطقی است. در این فیلم، شخصیت اصلی، جف “دود” لبوفسکی (با بازی جف بریجز) به اشتباه با یک میلیونر مشهور اشتباه گرفته می‌شود که باید یک قالی خراب شده را بازپرداخت کند و در عین حال همسر گمشده او را پیدا کند. به گفته یکی از منتقدان، The Big Lebowski یک “کمدی جرم و جنایت گنگی است که درباره بولینگ، ویتنام و اهمیت اساسی آن تکه کوچک طراحی داخلی است که کل اتاق را با هم می‌آورد.”
با اینکه سال‌ها از آخرین بار که این فیلم را دیدم می‌گذرد، هنوز برخی از لحظات بامزه و دیالوگ‌های عجیب و غریب آن در یادم مانده است. یکی از بهترین بخش‌های فیلم، بازی بی‌نظیر جان تورتورو است که در نقش یک شخصیت فحش‌دهنده در سالن بولینگ، تمامی صحنه‌ها را از آن خود می‌کند. اگرچه این فیلم ترکیبی عجیب از داستان‌ها و سبک‌ها است، اما اگر به دنبال یک تجربه سینمایی متفاوت و بامزه می‌گردید، The Big Lebowski قطعاً ارزش تماشا را دارد.
1. The Descent
خب، شاید فکر کنید که در انتخاب فیلم‌های ورزشی کمی دست‌وپا شکسته شده‌ایم، اما بیایید بپذیریم که غار‌نوردی (یا همان اسپیلانکینگ) در واقع نوعی ورزش است، یا حداقل نزدیک به ورزش! در فیلم The Descent (2006) گروهی از دوستان تصمیم می‌گیرند به غار‌نوردی بروند، اما اوضاع از همان ابتدا خوب پیش نمی‌رود. خیانت‌ها شروع می‌شوند، حوادث رخ می‌دهند و در نهایت به نظر می‌رسد که گروه در تاریکی تنها نیستند. این فیلم یک تجربه ترسناک و پرهیجان است که با وجود استفاده از مکان‌های بسته و تاریک، به شدت می‌تواند شما را دچار اضطراب کند.
شخصاً به هیچ وجه از محبوس شدن در فضاهای تنگ و تاریک با موجودات خطرناک خوشم نمی‌آید، اما با این حال، نمی‌دانم چرا این فیلم را تماشا کردم. شاید دلیل انتخابش برای لیست به این خاطر بود که گاهی اوقات از تماشای یک فیلم ترسناک خوب لذت می‌برم و این فیلم دقیقاً همان چیزی است که می‌خواهید! گفته می‌شود که نسخه‌های آمریکایی و انگلیسی فیلم پایان‌های متفاوتی دارند، اما چون نمی‌خواهم دوباره آن را ببینم، از کسانی که فیلم را دیده‌اند می‌خواهم در کامنت‌ها تفاوت‌ها را بیان کنند.
