کازابلانکا کجاست ؟

کازابلانکا یک شهر مهم در کشور مراکش است و دارای ویژگی‌های زیر است:

1. موقعیت جغرافیایی: کازابلانکا در ساحل غربی مراکش واقع شده است و به اقیانوس اطلس مرز می‌زند. این موقعیت جغرافیایی باعث شده تا شهر به عنوان یکی از دروازه‌های ورودی به مراکش برای تجارت بین‌المللی شناخته شود.

2. جمعیت: کازابلانکا یکی از بزرگ‌ترین شهرهای مراکش است و جمعیت بسیار زیادی دارد. این شهر به عنوان مرکز فرهنگی و اقتصادی کشور مراکش برجسته است.

3. اقتصاد: کازابلانکا یکی از مهم‌ترین مراکز اقتصادی و صنعتی مراکش است. شهر دارای بسیاری از کارخانه‌ها، شرکت‌های بزرگ، و صنایع مختلف است. همچنین، بورس اوراق بهادار مراکش نیز در این شهر قرار دارد.

4. بنادر: کازابلانکا دارای یکی از بزرگترین بنادر در منطقه است. این بندر نقطه ورود و خروج کالاهای مهمی برای تجارت بین‌المللی مراکش است و به ویژه برای صادرات و واردات محصولات کشاورزی، معدنی، و صنعتی اهمیت دارد.

5. فرهنگ و گردشگری: کازابلانکا دارای جاذبه‌های گردشگری متعددی است که شامل مساجد تاریخی، بازارها، ساحل‌های زیبا، و معماری مدرن می‌شود. همچنین، شهر معروف به فرهنگ و هنرهای تجسمی است و دارای موزه‌ها و گالری‌های هنری متعددی می‌باشد.

به طور کلی، کازابلانکا یکی از شهرهای مهم و پویا در منطقه‌ی شمال غربی آفریقا است که در زمینه‌های اقتصادی، فرهنگی، و تجاری بسیار مهم می‌باشد.

کازابلانکا به طور دقیق کجاست ؟

کازابلانکا که با نام عربی آن دار البیدا نیز شناخته می شود ، بزرگترین شهر مراکش و مرکز اقتصادی و تجاری این کشور است. این شهر که در سواحل اقیانوس اطلس در دشت Chaouia در بخش مرکزی-غربی مراکش واقع شده است، جمعیتی حدود 3.71 میلیون نفر در منطقه شهری و بیش از 4.27 میلیون نفر در کازابلانکای بزرگ دارد که آن را به پرجمعیت ترین شهر مغرب تبدیل می کند. منطقه و هشتمین منطقه در جهان عرب است.

کازابلانکا بندر اصلی مراکش است که بندر کازابلانکا یکی از بزرگترین بنادر مصنوعی در جهان است، و دومین بندر بزرگ در شمال آفریقا، پس از تانگر-مد (40 کیلومتر (25 مایل) در شرق طنجه).  کازابلانکا همچنین میزبان پایگاه دریایی اصلی برای نیروی دریایی سلطنتی مراکش است.

رتبه مالی کازابلانکا در جهان

کازابلانکا به عنوان یک مرکز مالی جهانی در نظر گرفته می شود و در رتبه بندی جهانی مراکز مالی برای سال 2022 در رتبه 54 جهان قرار دارد و از بسیاری از شهرها مانند دهلی نو، جاکارتا، استانبول و مکزیکوسیتی پیشی گرفته است. کازابلانکا در میان مدعیان بین المللی در حال ظهور قرار دارد و بزرگترین مرکز مالی آفریقا محسوب می شود. شرکت‌های پیشرو مراکشی و بسیاری از شرکت‌های بزرگ آمریکایی و اروپایی که در این کشور تجارت می‌کنند، دفتر مرکزی و تأسیسات صنعتی اصلی خود را در کازابلانکا دارند. آمارهای صنعتی اخیر نشان می دهد که کازابلانکا اولین منطقه صنعتی کشور است.

کازابلانکا

مقبره علال القیروانی که افسانه های محلی آن را با نامگذاری کازابلانکا مرتبط می دانند.
هنگامی که سلطان محمد بن عبدالله (حدود 1710-1790) شهر را پس از ویرانی آن در زلزله 1755 بازسازی کرد، آن را به «الدار البیضاء کاخ سفید» تغییر نام داد، اگرچه در استفاده عامیانه آن را تلفظ می کردند. «دار البیضاء» (دار البیضاء به معنای واقعی کلمه خانه سفیدها، اگرچه در زبان عامیانه عربی مراکشی معنای اصلی کاخ سفید را حفظ کرده است) .

به معنای خانه سفید در زبان اسپانیایی، ریشه نام “کازابلانکا” نامشخص است، اگرچه چندین نظریه ارائه شده است. آندره آدام از افسانه قدیس صوفی و تاجر آلال القیروانی یاد می کند که ظاهراً از تونس آمده و با همسرش لالا البیضاء (لالة البیضاء بانوی سفید) در کازابلانکا ساکن شده است. طبق گزارش ها، روستاییان مدیونا خود را در «دارالبیضاء» (خانه دار البیضاء سفیدها) تأمین می کردند.

در واقع، بر روی تپه‌ای کم ارتفاع و کمی بالای ویرانه‌های عنفا و درست در غرب مرکز شهر امروزی، به نظر می‌رسد که ساختاری سفیدرنگ وجود داشته است، احتمالاً یک زویه صوفی که به عنوان نقطه عطفی برای ملوانان عمل می‌کرده است.دوارت پاچکو، نقشه‌بر پرتغالی، در اوایل قرن شانزدهم نوشت که شهر را می‌توان به راحتی با یک برج شناسایی کرد، و راهنمایان دریایی اواخر قرن نوزدهم هنوز از «برج سفید» به عنوان نقطه‌ی مرجع یاد می‌کنند. دریانوردان پرتغالی نام عربی امروزی را به جای آنفا به «کازا برانکا» ([kazɐ’bɾɐ̃kɐ] کاخ سفید) محاسبه کردند. نام “کازابلانکا” پس از آن زمانی که اسپانیایی ها تجارت را از طریق اتحادیه ایبری به دست گرفتند، نام پرتغالی بود.

در دوران تحت الحمایه فرانسه در مراکش، نام کازابلانکا (تلفظ [kazablɑ̃ka]) باقی ماند. امروزه، مراکشی ها هنوز این شهر را به اختصار کازابلانکا یا کاسا می نامند .

بزرگ ترین کشورهای اروپا کدامند کلیک کنید . 

گذشته ی  کازابلانکا

منطقه ای که امروز کازابلانکا است توسط بربرها حداقل در قرن هفتم قبل از میلاد تأسیس و سکونت گزیده شد. فینیقی ها و بعداً رومی ها از آن به عنوان بندر استفاده می کردند. لئو آفریقانوس در کتاب خود شرح آفریقا، از کازابلانکا باستانی به عنوان “آنفا” یاد می کند، شهری بزرگ که در پادشاهی بربر در بارگاواتا در سال 744 پس از میلاد تأسیس شد. او معتقد بود که عنفا به دلیل زمین حاصلخیزش مرفه ترین شهر در سواحل اقیانوس اطلس است. بارگاواتا به عنوان یک ایالت مستقل در همین زمان ظهور کرد و تا زمانی که در سال 1068 توسط آلمورایدها فتح شد ادامه یافت. بارگاواتا در قرن دوازدهم، قبایل عرب هلال و سلیم در این منطقه مستقر شدند و با بربرهای محلی مخلوط شدند، که منجر به عرب سازی گسترده شد.در طول قرن چهاردهم، تحت سلطه مرینیدها، انفا به عنوان یک بندر اهمیت یافت. آخرین مرینیدها توسط یک شورش مردمی در سال 1465 سرنگون شدند.

استعمار کازابلانکا توسط پرتقال و اسپانیا

کازابلانکا در سال 1572 که هنوز در این حکاکی رنگی «آنفا» نامیده می‌شود، اگرچه پرتغالی‌ها قبلاً آن را به «کازا برانکا» – «کاخ سفید» – که بعدها اسپانیایی‌شده به «کازابلانکا» تغییر نام داده بودند.
در اوایل قرن پانزدهم، این شهر یک بار دیگر به یک کشور مستقل تبدیل شد و به عنوان یک بندر امن برای دزدان دریایی و افراد خصوصی ظاهر شد، که منجر به هدف قرار گرفتن آن توسط پرتغالی ها شد، که شهر را بمباران کردند که منجر به ویرانی آن در سال 1468 شد. شهری که در اطراف آن بزرگ شد Casa Branca نام داشت که در پرتغالی به معنی “خانه سفید” است.

این شهر در نهایت بین سال‌های 1756 و 1790 توسط سلطان محمد بن عبدالله، نوه مولای اسماعیل و متحد جورج واشنگتن، با کمک اسپانیایی‌ها از امپراتوری مجاور بازسازی شد. این شهر «الدار البیضاء» (الدار البیضاء) نام داشت که ترجمه عربی پرتغالی «کازا برانکا» است.

تاثیر استعمار کازابلانکا به گفته ی تاریخ

در قرن نوزدهم، جمعیت منطقه شروع به رشد کرد زیرا به تامین کننده اصلی پشم برای صنعت پررونق نساجی در بریتانیا تبدیل شد و ترافیک کشتیرانی افزایش یافت (انگلیسی ها در ازای آن شروع به واردات چای باروت کردند که در نوشیدنی ملی مراکش، چای نعناع استفاده می شد. ). در دهه 1860، حدود 5000 نفر ساکن آنجا بودند و جمعیت در اواخر دهه 1880 به حدود 10000 نفر افزایش یافت. کازابلانکا بندری با اندازه متوسط باقی ماند، با جمعیتی که طی چند سال پس از فتح فرانسه و ورود استعمارگران فرانسوی در سال 1906 به حدود 12000 نفر رسید. تا سال 1921، این تعداد به 110000 نفر افزایش یافت، که عمدتاً از طریق توسعه شهرک‌های زاغه‌ای بود.

بمباران کازابلانکا توسط فرانسه

معاهده الخسیرا در سال 1906 برتری فرانسه در مراکش را رسمیت داد و شامل سه اقدامی بود که مستقیماً بر کازابلانکا تأثیر گذاشت: این که افسران فرانسوی عملیات در گمرک را کنترل می کردند و عواید را به عنوان وثیقه برای وام های فرانسه ضبط می کردند، شرکت هلدینگ فرانسوی La Compagnie Marocaine. بندر کازابلانکا را توسعه دهید و یک نیروی پلیس آموزش دیده توسط فرانسه و اسپانیا برای گشت زنی در بندر جمع آوری شود.

برای ساخت موج شکن بندر، مسیر باریکی در ژوئن 1907 برای یک لوکوموتیو کوچک دکوویل گذاشته شد تا بندر را به معدنی در Roches Noires متصل کند و از قبرستان مقدس Sidi Belyout عبور کند. در مقاومت در برابر این و اقدامات 1906 معاهده Algeciras، افراد قبیله Chaouia به لوکوموتیو حمله کردند و 9 کارگر Compagnie Marocaine-3 فرانسوی، 3 ایتالیایی و 3 اسپانیایی را کشتند.

در پاسخ، فرانسوی‌ها شهر را در اوت 1907 با قایق‌های توپ‌دار متعدد بمباران کردند و نیروهایی را در داخل شهر فرود آوردند، که باعث آسیب‌های شدید و کشته شدن بین 600 تا 3000 مراکشی شد.برآوردها از مجموع تلفات به 15000 کشته و زخمی می رسد. بلافاصله پس از بمباران و استقرار نیروهای فرانسوی، خانه های اروپایی و محله ملا یا محله یهودیان غارت شد و محله دوم نیز به آتش کشیده شد.

از آنجایی که اوجده قبلاً اشغال شده بود، بمباران و تهاجم نظامی به شهر، جبهه غربی را برای فتح نظامی فرانسه بر مراکش باز کرد.

حکومت و نفوذ فرانسه بر کازابلانکا

هانری پروست قصد دارد خیابان 4éme Zouaves (اکنون خیابان Félix Houphouët-Boigny) را از بندر تا میدان فرانسه (میدان سازمان ملل کنونی) گسترش دهد که بخشی از طراحی مجدد او از منظر شهری کازابلانکا است.
کنترل فرانسه بر کازابلانکا در مارس 1912 زمانی که معاهده فس تحت الحمایه فرانسه تأسیس شد، رسمیت یافت. تحت کنترل امپراتوری فرانسه، کازابلانکا تبدیل به بندری برای استخراج استعمار شد.

ژنرال هوبرت لیوتی برنامه ریزی شهر بندری استعماری جدید را به هنری پروست واگذار کرد. پروست مانند سایر شهرهای مراکش، یک رمان جدید اروپایی در خارج از دیوار مدینه طراحی کرد. در کازابلانکا، او همچنین یک “ville indigène” جدید طراحی کرد تا مراکشی‌هایی را که از شهرهای دیگر می‌آمدند، در خود جای دهد. اروپایی ها تقریباً نیمی از جمعیت کازابلانکا را تشکیل می دادند.

شیوع تب حصبه 1937-1938 توسط مقامات استعماری برای توجیه تصاحب فضاهای شهری در کازابلانکا مورد سوء استفاده قرار گرفت. مراکشی‌هایی که در خانه‌های غیررسمی زندگی می‌کردند از مرکز تخلیه و آواره شدند .

جنگ جهانی دوم و تاثیر آن بر کازابلانکا

پس از اینکه فیلیپ پتن از فرانسه آتش بس با نازی ها امضا کرد، به سربازان فرانسوی در امپراتوری استعماری فرانسه دستور داد تا از خاک فرانسه در برابر هر متجاوز – متفقین یا غیر آن – با اعمال سیاست “بی طرفی نامتقارن” به نفع آلمانی ها دفاع کنند. استعمارگران فرانسوی در مراکش عموماً از پتن حمایت می‌کردند، در حالی که مراکشی‌ها تمایل داشتند از دوگل و متفقین حمایت کنند.

عملیات مشعل، که در 8 نوامبر 1942 آغاز شد، تهاجم بریتانیایی-آمریکایی به آفریقای شمالی فرانسه در طول کارزار شمال آفریقا در جنگ جهانی دوم بود. گروه ضربت غرب متشکل از واحدهای آمریکایی به رهبری سرلشکر جورج اس. هنگامی که فرانسه در 11 نوامبر 1942 تسلیم شد، نیروهای آمریکایی کازابلانکا را از کنترل ویشی به تصرف خود درآوردند، اما نبرد دریایی کازابلانکا ادامه یافت تا اینکه نیروهای آمریکایی زیردریایی U-173 آلمان را در 16 نوامبر غرق کردند. کازابلانکا محل پایگاه هوایی Nouasseur بود، یک پایگاه هوایی بزرگ آمریکایی که به عنوان محل استقرار تمام هواپیماهای آمریکایی برای تئاتر اروپایی عملیات در طول جنگ جهانی دوم استفاده می‌شد. این فرودگاه از آن زمان به فرودگاه بین المللی محمد پنجم تبدیل شده است.

کنفرانس آنفا

کازابلانکا میزبان کنفرانس آنفا (همچنین کنفرانس کازابلانکا نیز نامیده می شود) در ژانویه 1943 بود. نخست وزیر وینستون چرچیل و رئیس جمهور فرانکلین دی. روزولت در مورد پیشرفت جنگ بحث کردند. همچنین ژنرال های فرانسه آزاد شارل دوگل و هانری ژیرو نیز در این مراسم حضور داشتند، اگرچه آنها نقش های کوچکی داشتند و در برنامه ریزی نظامی شرکت نکردند.

در این کنفرانس بود که متفقین دکترین «تسلیم بدون قید و شرط» را پذیرفتند، به این معنی که با قدرت‌های محور تا شکست آنها مبارزه خواهد شد. روزولت همچنین به طور خصوصی با سلطان محمد پنجم ملاقات کرد و حمایت خود را از استقلال مراکش پس از جنگ اعلام کرد.این به نقطه عطفی تبدیل شد، زیرا ملی گرایان مراکشی جرات یافتند تا آشکارا به دنبال استقلال کامل باشند.

آیا کازابلانکا مستقل شد ؟

در طول دهه‌های 1940 و 1950، کازابلانکا مرکز اصلی شورش‌های ضد فرانسوی بود. در 7 آوریل 1947، قتل عام طبقه کارگر مراکشی، که توسط تیرآل سنگالی در خدمت ارتش استعماری فرانسه انجام شد، درست در زمانی که سلطان محمد پنجم قرار بود در طنجه سخنرانی کند و خواستار استقلال شود، تحریک شد. شورش‌ها در کازابلانکا از 7 تا 8 دسامبر 1952، در واکنش به ترور فرهات هاچد، عضو اتحادیه کارگری تونسی توسط لا مین روژ – شاخه مبارز مخفی اطلاعات فرانسه، روی داد. سپس، در 25 دسامبر 1953 (روز کریسمس)، محمد زرقتونی در واکنش به تبعید اجباری سلطان محمد پنجم و خانواده سلطنتی در 20 اوت (عید قربان) آن سال، بمب گذاری در بازار مرکزی کازابلانکا را ترتیب داد و بدین شکل مراکش در سال 1956 از فرانسه استقلال یافت.

گروه کازابلانکا

از 4 تا 7 ژانویه 1961، این شهر میزبان گروهی از رهبران مترقی آفریقایی در طول کنفرانس کازابلانکا در سال 1961 بود. از جمله کسانی که توسط پادشاه محمد پنجم دریافت شد جمال عبدالناصر، کوامه نکروماه، مودیبو کیتا، و احمد سکو توره، فرهات عباس بودند.

مهاجرت یهودیان در کازابلانکا

کازابلانکا نقطه عزیمت اصلی یهودیانی بود که مراکش را از طریق عملیات یاچین ترک کردند، عملیاتی که توسط موساد برای مهاجرت مخفیانه یهودیان مراکشی به اسرائیل بین نوامبر 1961 و بهار 1964 انجام شد.

شورش های جدید در سال  1965

اعتراضات دانشجویی در سال 1965 که توسط اتحادیه ملی دانشجویان مراکشی وابسته به نیروهای مردمی سازماندهی شد، که به شهرهای سراسر کشور گسترش یافت و به شورش تبدیل شد، در 22 مارس 1965 در مقابل مدرسه محمد پنجم در کازابلانکا آغاز شد . تظاهرات به عنوان یک راهپیمایی مسالمت آمیز برای مطالبه حق آموزش عالی عمومی برای مراکش آغاز شد، اما به نگرانی کارگران، بیکاران و سایر بخش های حاشیه نشین گسترش یافت. جامعه، به خرابکاری و شورش تبدیل شد. شورش ها توسط نیروهای امنیتی با تانک و خودروهای زرهی به خشونت سرکوب شد. مقامات مراکشی ده ها کشته را گزارش کردند در حالی که UNFP بیش از 1000 نفر را گزارش کرد.

شاه حسن دوم این رویدادها را به گردن معلمان و والدین انداخت و در 30 مارس 1965 در یک سخنرانی خطاب به ملت اعلام کرد: “هیچ خطری برای دولت بزرگتر از یک به اصطلاح روشنفکر نیست. اگر همه شما بیسواد بودید بهتر بود.

شورش های 1981

در 6 ژوئن 1981، شورش نان کازابلانکا رخ داد، که جرقه آن افزایش شدید قیمت کالاهای ضروری مانند کره، شکر، آرد گندم و روغن پخت و پز در پی یک دوره خشکسالی شدید بود. حسن دوم وزیر کشور آموزش دیده در فرانسه دریس بصری را به عنوان تندرو منصوب کرد که بعدها با سرکوب اعتراضات به نمادی از سالهای سرب تبدیل شد. دولت اعلام کرد که 66 نفر کشته و 100 نفر زخمی شدند، در حالی که رهبران مخالف تعداد کشته ها را 637 نفر اعلام کردند و گفتند که بسیاری از این افراد در اثر تیراندازی پلیس و ارتش کشته شدند.

جنبش زنان در کازابلانکا

در مارس 2000، بیش از 60 گروه زنان تظاهراتی را در کازابلانکا سازماندهی کردند و اصلاحاتی را در مورد وضعیت حقوقی زنان در کشور پیشنهاد کردند.حدود 40000 زن در آن شرکت کردند و خواستار ممنوعیت تعدد زوجات و وضع قانون طلاق شدند (طلاق یک رویه کاملاً مذهبی در آن زمان بود). اگرچه تظاهرات متقابل نیم میلیون شرکت کننده را به خود جلب کرد، جنبش تغییر که در سال 2000 آغاز شد، بر پادشاه محمد ششم تأثیرگذار بود و او در اوایل سال 2004 قانون خانواده جدید را وضع کرد و برخی از خواسته های فعالان حقوق زنان را برآورده کرد.

تاریخ این کشور تا کنون

در 16 مه 2003، در اثر حمله انتحاری کازابلانکا که توسط مراکشی ها انجام شد و برخی ادعا کردند با القاعده مرتبط هستند، 33 غیرنظامی کشته و بیش از 100 نفر زخمی شدند. دوازده بمب گذار انتحاری به پنج نقطه در شهر حمله کردند. مجموعه ای دیگر از بمب گذاری های انتحاری در اوایل سال 2007 در شهر رخ داد . این رویدادها برخی از چالش‌های مداوم شهر را در رسیدگی به فقر و ادغام محله‌ها و جمعیت‌های محروم نشان می‌دهد. یکی از ابتکارات برای بهبود شرایط در محله‌های محروم شهر، ایجاد مرکز فرهنگی سیدی مومن بود.

همانطور که در سال 2011 درخواست برای اصلاحات در جهان عرب گسترش یافت، مراکشی ها نیز به آن پیوستند، اما امتیازات حاکم منجر به پذیرش شد. مرکز شهر در نزدیکی لافونتن، که مایل به اصلاحات سیاسی مهمتر است.

بندر ماهیگیری کازابلانکا

کازابلانکا در سواحل اقیانوس اطلس در دشت های چائویا قرار دارد که از لحاظ تاریخی سبد نان مراکش بوده است. به غیر از سواحل اقیانوس اطلس، جنگل بوسکورا تنها جاذبه طبیعی این شهر است. این جنگل در قرن بیستم کاشته شد و بیشتر از درختان اکالیپتوس، نخل و کاج تشکیل شده است. که در نیمه راه فرودگاه بین المللی شهر قرار دارد.

تنها مسیر آب در کازابلانکا  نهر فصلی کوچکی است که تا سال 1912 به اقیانوس اطلس نزدیک بندر واقعی می رسید. بیشتر بستر عود بوسکوره به دلیل شهرنشینی پوشیده شده است و اکنون فقط قسمت جنوب جاده الجدیده دیده می شود. نزدیکترین رودخانه دائمی به کازابلانکا اوم رابیا است که در ۷۰ کیلومتری جنوب شرقی قرار دارد.

وضعیت آب و هوایی کازابلانکا چگونه است ؟

کازابلانکا دارای آب و هوای مدیترانه ای تابستانی گرم است . جریان خنک قناری در سواحل اقیانوس اطلس تغییرات دما را تعدیل می کند، که منجر به آب و هوای بسیار شبیه به آب و هوای ساحلی لس آنجلس با محدوده دمایی مشابه می شود. میانگین سالانه این شهر 72 روز با بارندگی قابل توجه است که به 412 میلی متر (16.2 اینچ) در سال می رسد. بالاترین و کمترین دمای ثبت شده در این شهر به ترتیب 40.5 درجه سانتیگراد (104.9 درجه فارنهایت) و -2.7 درجه سانتیگراد (27.1 درجه فارنهایت) است. بیشترین میزان بارندگی ثبت شده در یک روز 178 میلی متر (7.0 اینچ) در 30 نوامبر 2010 است.