اولین بازی‌های المپیک مدرن در سال 1896 در آتن، یونان برگزار شد. در آن زمان کمتر از 250 مرد در این مسابقات شرکت کردند. از آن زمان به بعد، این رویداد به یک جشنواره ورزشی بزرگ تبدیل شده است که بیش از 10,000 ورزشکار مرد و زن در آن شرکت می‌کنند. در طول این سال‌ها اتفاقات زیادی افتاده و رکوردهای زیادی به ثبت رسیده است و مدال‌های زیادی کسب شده است. بعضی از ورزشکاران نسبت به دیگران موفق‌تر بوده‌اند. خبر بد: یک ورزشکار بیشتر از همه در این زمینه برتری دارد. احتمالاً می‌توانید حدس بزنید او کیست. در اینجا یک مرور بر بهترین المپیکی‌های تمام دوران ارائه شده است.
۱۰. ری ایوری
ممکن است متوجه شده باشد که در فهرست بهترین المپیکی‌های تمام دوران دو نفر در رده دهم قرار دارند. این به خاطر آن است که هر دو نفر تعداد دقیقی از مدال‌ها را کسب کرده‌اند. نفر اول در رده دهم، ری ایوری، ورزشکار آمریکایی است که در حدود سال ۱۹۰۰ فعال بود. او عمدتاً در رشته‌های پرش ارتفاع، پرش طول و پرش سه‌گام تخصص داشت و به همین دلیل لقب «قورباغه‌ی انسانی» را به او داده بودند. در آن زمان، این رشته‌های ورزشی با آنچه امروز می‌شناسیم، متفاوت بودند و در واقع، پرش‌ها از موقعیت ایستاده انجام می‌شد.
در بازی‌های المپیک ۱۹۰۰، ۱۹۰۴ و ۱۹۰۸، ری ایوری مجموعاً هشت مدال طلای المپیک کسب کرد. سه مدال در پرش ارتفاع، سه مدال در پرش طول و دو مدال در پرش سه‌گام. او همچنین دو مدال طلای دیگر در بازی‌های میانه ۱۹۰۶ به دست آورد، اما این مدال‌ها توسط کمیته بین‌المللی المپیک تایید نشده‌اند، زیرا این بازی‌ها بین دو دوره رسمی المپیک برگزار شده بودند.
۱۰. یوسین بولت
یوسین بولت نیازی به معرفی ندارد. دونده جامائیکایی با سبک خود بر روی پیست و خارج از آن تأثیر عمیقی بر جای گذاشته است. از هر کسی که بپرسید یوسین بولت کیست، احتمالاً پاسخ صحیحی خواهید گرفت. این وضعیت عمدتاً به خاطر عملکردهای او در بازی‌های المپیک ۲۰۰۸، ۲۰۱۲ و ۲۰۱۶ است.
بولت در این بازی‌ها در سه رشته مختلف دو و میدانی شرکت کرد: دو ۱۰۰ متر، دو ۲۰۰ متر و دو ۴×۱۰۰ متر امدادی. او در هر سه رویداد موفق به کسب مدال طلا شد. سه بار سه مدال طلا، که او را در رتبه ۹ مدال قرار می‌دهد. پیروزی جامائیکا در امدادی ۲۰۱۶ در نهایت به دلیل تشخیص دوپینگ در یکی از هم‌تیمی‌های بولت لغو شد. این او را با ۸ مدال طلای المپیک باقی می‌گذارد، که به هر حال نمره‌ای فوق‌العاده است!
۹. مت بیوندی
نفر نهم در فهرست بهترین المپیکی‌های تمام دوران، شناگر آمریکایی مت بیوندی است. او به خاطر مجموع ۱۱ مدال المپیک خود در این رتبه قرار دارد. هشت مدال طلا، دو نقره و یک برنز. او این مدال‌ها را در سه دوره بازی‌ها، در سال‌های ۱۹۸۴، ۱۹۸۸ و ۱۹۹۲ به دست آورد.
بیوندی در رشته‌ی آزاد برجسته بود و این رشته‌ای است که بیشترین مدال‌ها را در آن کسب کرده است. او همچنین در تمام سه دوره‌ای که در آن‌ها شرکت کرد، مدال طلا را در ۴×۱۰۰ متر امدادی به دست آورد. علاوه بر این، مت بیوندی همچنین یک مدال نقره در ۱۰۰ متر پروانه کسب کرد. بیوندی در مسابقات قهرمانی جهانی و دیگر تورنمنت‌ها نیز موفق عمل کرد. نمره‌ای که به آن می‌تواند افتخار کند.
۸. جنی تامپسون
شناگر دیگری و باز هم یک آمریکایی در لیست. جنی تامپسون تنها یک ورزشکار برجسته نبود، بلکه در زندگی خارج از ورزش نیز موفق بود. پس از پایان دوران شناگری‌اش، او به پزشک تبدیل شد. زنی با استعدادهای فراوان.
بیایید نگاهی به رکورد المپیکی او بیندازیم. در چهار دوره بازی‌های المپیک بین سال‌های ۱۹۹۲ تا ۲۰۰۴، تامپسون مجموعاً ۱۲ مدال کسب کرد. تمام هشت مدال طلای او در رشته‌های امدادی به دست آمده است. به عنوان یک شناگر انفرادی، او یک مدال نقره و یک مدال برنز در ۱۰۰ متر آزاد کسب کرد. بنابراین می‌توان گفت که این هم یک دوران ورزشی موفق و هم یک دوران اجتماعی موفق بوده است. جنی تامپسون همچنان با علاقه فراوان بازی‌های المپیک را دنبال می‌کند و همیشه تلاش می‌کند که به صورت زنده در آن‌ها حضور داشته باشد.
۷. ساوائو کاتو
نفر هفتم در فهرست بهترین المپیکی‌های تمام دوران، ساوائو کاتو، ژیمناست ژاپنی است. او تعداد دقیقی از مدال‌ها را مثل جنی تامپسون به دست آورده است. با این حال، تصمیم گرفتیم او را بالاتر از شناگر آمریکایی قرار دهیم زیرا کاتو رکورد دیگری در نام خود دارد: او المپیکی است که بیشترین تعداد مدال طلای ژیمناستیک را دارد.
او این مدال‌ها را در بازی‌های المپیک ۱۹۶۸، ۱۹۷۲ و ۱۹۷۶ کسب کرد. در هر سه دوره، او و تیمش قهرمان المپیک شدند و ساوائو کاتو نقش بزرگی در این پیروزی داشت. در واقع، او توانست در چندین رشته فردی پیروز شود: یک بار در حرکت زمینی، دو بار در حرکت خرک و دو بار در رشته فردی. آیا رکورد کاتو در بازی‌های المپیک پاریس ۲۰۲۴ باقی خواهد ماند؟
۶. بیرگیت فیشر
نفر ششم در لیست بهترین المپیکی‌ها، نخستین ورزشکار اروپایی در این فهرست است. این ورزشکار آلمانی، بیرگیت فیشر، قایقران است. چیزی که بلافاصله در عملکرد او به چشم می‌آید این است که او در شش دوره بازی‌های المپیک بین سال‌های ۱۹۸۰ تا ۲۰۰۴ شرکت کرده است. تنها دوره‌ای که او مجبور شد آن را از دست بدهد، دوره ۱۹۸۴ به دلیل تحریم‌های جمهوری دموکراتیک آلمان بود.
مثل شماره‌های هفت و هشت در لیست، بیرگیت فیشر نیز تعداد مدال‌های مشابه، یعنی ۱۲ عدد، کسب کرده است. با این حال، او یک مدال نقره بیشتر دارد که او را در رده ششم لیست قرار می‌دهد. فیشر دو بار در کایاک تک نفره، دو بار در کایاک دو نفره و چهار بار در کایاک چهار نفره مدال طلا به دست آورد. به علاوه، او چندین مدال نقره دیگر نیز کسب کرد. به طور جالب، او تنها زن المپیکی است که دو مدال را با فاصله ۲۰ سال به دست آورده است.
۵. کارل لوئیس
در نیمه راه لیست بهترین المپیکی‌ها، با ورزشکاری مواجه می‌شویم که تعداد مدال‌های کمتری نسبت به برخی از پیشینیانش کسب کرده است. با این حال، او مدال‌های طلای بیشتری نسبت به ورزشکاران بالا دارد، بنابراین قطعاً جایگاهش در این لیست شایسته است. ما درباره کارل لوئیس، یکی از بزرگان دو و میدانی، صحبت می‌کنیم. چهارمین آمریکایی در این لیست.
لوئیس یک المپیکی چندجانبه بود. در بازی‌های المپیک ۱۹۸۴، ۱۹۸۸، ۱۹۹۲ و ۱۹۹۶، او مدال‌های زیادی کسب کرد. او در رشته‌های پرش طول، دو ۱۰۰ متر، دو ۲۰۰ متر و امدادی ۴×۱۰۰ متر چندین بار پیروز شد. در المپیک ۱۹۸۴، کارل لوئیس به طور ویژه‌ای خوب بود. این که این مسابقات نخستین حضور او در معتبرترین صحنه برای یک ورزشکار بود، نتوانست مانع موفقیت او شود. برعکس، او در تمام رشته‌های بالا پیروز شد. لوئیس به عنوان یکی از بهترین ورزشکاران تاریخ شناخته می‌شود.
۴. مارک اسپیتز
مارک اسپیتز دوباره یک آمریکایی است. او یک مدال برنز بیشتر از هم‌وطنش کارل لوئیس کسب کرده است. بنابراین، او در لیست یک پله بالاتر قرار دارد. جایگاه چهارم در این لیست به خاطر این که مارک اسپیتز تنها در دو دوره بازی‌های المپیک شرکت کرده است، بسیار ویژه است. این دو دوره در سال‌های ۱۹۶۸ و ۱۹۷۲ بودند. در سال ۱۹۶۸، اسپیتز پیش‌بینی کرده بود که شش مدال طلا کسب خواهد کرد، اما در نهایت فقط دو مدال طلا به دست آورد.
بازی‌های ۱۹۷۲ برای مارک اسپیتز بسیار سودآورتر بود. او در این دوره توانست در تمام هفت رشته‌ای که در آن‌ها شرکت کرده بود، پیروز شود و در هر بار سریع‌ترین زمان را ثبت کرد. رشته‌هایی که اسپیتز در آن‌ها پیروز شد عبارت بودند از: ۱۰۰ و ۲۰۰ متر آزاد، ۱۰۰ و ۲۰۰ متر پروانه، ۴×۱۰۰ و ۴×۲۰۰ متر آزاد و ۴×۱۰۰ متر مختلط. این موفقیت‌ها باعث شد که او رکورد بیشترین تعداد مدال طلا در یک دوره المپیک را کسب کند. این رکورد بعداً توسط مایکل فلپس شکسته شد.
۳. پاوو نورمی
نفر سوم در فهرست بهترین المپیکی‌های تمام دوران، پاوو نورمی، دوندۀ فنلاندی است. او دوندۀ بسیار با استعدادی بود که در مسافت‌های طولانی و میانه تخصص داشت. این در مدال‌هایی که به دست آورد، مشهود است. به عنوان مثال، او مدال‌های المپیک را در رشته‌های زیر کسب کرد: ۱۵۰۰ متر، ۵ کیلومتر، ۱۰ کیلومتر، ۳ کیلومتر موانع، دو میدانی (انفرادی و تیمی) و ۳ کیلومتر تیمی.
همان‌طور که می‌بینید، او در بسیاری از مسابقات انفرادی و چندین مسابقه تیمی موفق بود. نورمی عضو گروهی از دوندگان با استعداد فنلاندی بود که به “فنلاندی‌های پرنده” معروف بودند. یکی دیگر از نکات جالب در مورد پاوو نورمی این است که او در بازی‌های المپیک ۱۹۲۴ پنج مدال طلا کسب کرده بود و قصد داشت یک مدال طلا دیگر در ۱۰ کیلومتر اضافه کند، اما مسئولان فنلاندی او را از این مسابقه بازداشتند زیرا فکر می‌کردند که او بعد از مسابقات دیگر به اندازه کافی آماده نخواهد بود. نورمی با این نظر مخالف بود و وقتی به فنلاند بازگشت، بلافاصله رکورد ۱۰ کیلومتر را شکست تا نظریات آن‌ها را ثابت کند.
۲. لارسا لاتینینا
لارسا لاتینینا آخرین ورزشکار از چهار ورزشکاری است که توانسته‌اند نه مدال طلا در بازی‌های المپیک کسب کنند. با این حال، لاتینینا بر دیگران برتری دارد زیرا او نه مدال دیگر (۵ نقره و ۴ برنز) نیز به دست آورده است. این موضوع باعث می‌شود که لارسا لاتینینا بهترین ورزشکار زن المپیکی باشد. ورزشی که او در آن به طور مطلق برجسته بود، ژیمناستیک بود.
او این موفقیت‌ها را برای بخش اوکراینی اتحاد جماهیر شوروی کسب کرد. در بیشتر بخش‌های ژیمناستیک هنری، لارسا لاتینینا بر روی سکو ایستاد. در بخش‌های مختلفی از جمله تیرک، زمین، خرک و حرکات با میله‌های نامساوی، لاتینینا مدال کسب کرد. این موفقیت‌ها همچنین او را در مسابقات فردی و تیمی در بازی‌های المپیک ۱۹۵۶، ۱۹۶۰ و ۱۹۶۴ به تعداد زیادی مدال رساند. این موضوع مجموع مدال‌های او را به ۱۸ می‌رساند.
۱. مایکل فلپس
بهترین المپیکی تمام دوران، مایکل فلپس است. او با ۲۳ مدال طلا، بیش از دو برابر نفر دوم مدال طلا دارد و بنابراین در صدر قرار دارد. فلپس در سن ۱۵ سالگی (!) در بازی‌های المپیک شرکت کرد. این مسابقات در سال ۲۰۰۰ در سیدنی برگزار شد. در آن زمان او نتوانست به سکو برسد، اما در دوره‌های بعدی شرایط متفاوت بود.
مایکل فلپس رکورد به رکورد شکست. در آب، هیچ‌کس به سرعت او در رشته‌های پروانه، آزاد و مختلط نبود. اوج کارنامه‌اش در بازی‌های المپیک ۲۰۰۸ در پکن بود. در این دوره، فلپس هشت مدال طلا کسب کرد و رکورد هم‌وطنش مارک اسپیتز را شکست. او همچنین موفق به کسب تعداد زیادی مدال در دوره‌های بعدی بازی‌های المپیک شد. این رکورد برای شناگر آمریکایی بسیار چشمگیر است و مطمئناً به زودی کسی قادر به شکستن آن نخواهد بود.
