انواع خرس و نکاتی از آنها

انواع خرس و نکاتی از آنها

خرس ها پستانداران گوشتخوار از خانواده Ursidae هستند. آنها به عنوان سگ خواران یا گوشتخواران سگ مانند طبقه بندی می شوند. اگرچه تنها هشت گونه از خرس ها موجود است، اما آنها بسیار گسترده هستند و در زیستگاه های مختلف در سراسر نیمکره شمالی و تا حدی در نیمکره جنوبی ظاهر می شوند. خرس ها در قاره های آمریکای شمالی، آمریکای جنوبی، اروپا و آسیا یافت می شوند. ویژگی‌های رایج خرس‌های امروزی شامل جثه‌های بزرگ با پاهای تنومند، پوزه‌های بلند، گوش‌های گرد کوچک، موهای پشمالو، پنجه‌های پلانتزی با پنج چنگال غیرقابل انقباض و دم کوتاه است و عمدتا به 12 توع می توانیم تقسیم بندیشان کنیم .

تغذیه ی خرس ها با توجه به نوع آن ها

در حالی که خرس قطبی عمدتاً گوشتخوار است و پاندای غول پیکر تقریباً به طور کامل از بامبو تغذیه می کند، شش گونه باقی مانده همه چیزخوار با رژیم های غذایی متنوع هستند. به استثنای خواستگاری افراد و مادران با بچه های خود، خرس ها معمولاً حیوانات منزوی هستند. آنها ممکن است روزانه یا شبانه باشند و حس بویایی عالی داشته باشند. آنها علیرغم هیکل سنگین و راه رفتن نامناسبشان، دوندگان، کوهنوردان و شناگران ماهری هستند. خرس ها از پناهگاه هایی مانند غارها و کنده ها به عنوان لانه استفاده می کنند. بیشتر گونه ها در طول زمستان لانه های خود را برای مدت طولانی خواب زمستانی، تا 100 روز، اشغال می کنند.

علت رو به انقراض خرس ها چیست ؟

خرس ها از دوران ماقبل تاریخ به خاطر گوشت و خزشان شکار می شدند. از آنها برای طعمه گذاری خرس و سایر اشکال سرگرمی، مانند وادار شدن به رقص استفاده می شده است. آنها با حضور فیزیکی قدرتمند خود، نقش برجسته ای در هنر، اساطیر و دیگر جنبه های فرهنگی جوامع مختلف بشری ایفا می کنند. در دوران مدرن، خرس ها از طریق تجاوز به زیستگاه های خود و تجارت غیرقانونی قطعات خرس، از جمله بازار خرس صفراوی آسیایی، تحت فشار قرار گرفته اند. IUCN شش گونه خرس را به عنوان آسیب پذیر یا در خطر انقراض فهرست می کند و حتی گونه هایی که کمترین نگرانی را دارند، مانند خرس قهوه ای، در برخی کشورها در معرض خطر نابودی قرار دارند. شکار غیرقانونی و تجارت بین المللی این جمعیت های در معرض تهدید ممنوع است، اما همچنان ادامه دارد.

 

به عنوان مثال، افسانه های بسیاری از سلت ها و وایکینگ ها وجود دارد که در مورد قدرت، محافظت و قدرت خرس ها هستند. در دوران مدرن، از خرس ها به عنوان شخصیت قدرت های جهانی مانند روسیه استفاده می شود.

ما شیفته خرس ها هستیم. بیایید دنیای جذاب خرس ها را در این مقاله کشف کنیم.

خرس ها منفرد یا گله ای زندگی می کنند ؟

خرس ها به استثنای مادرانی که توله دارند و افراد خواستگار، حیواناتی منفرد هستند. آنها ممکن است شبانه یا روزانه باشند و حواس شنوایی، بینایی و بویایی استثنایی دارند.

توانایی های خرس ها

اجازه ندهید راه رفتن نامناسب و هیکل سنگین خرس ها شما را فریب دهد، آنها کوهنوردان، شناگران و دوندگان ماهری هستند. از زمان های ماقبل تاریخ، انسان ها خرس ها را برای خز و گوشت شکار می کردند.

انواع خرس های موجود در کره ی زمین

شش گونه خرس توسط اتحادیه بین المللی حفاظت از طبیعت (IUCN) به عنوان در معرض خطر یا آسیب پذیر طبقه بندی شده اند. در اینجا لیست ما از انواع مختلف خرس است:

1. خرس های قطبی

خرس‌های قطبی زمان زیادی را در یخ‌های اقیانوس منجمد شمالی می‌گذرانند که اغلب به عنوان پستانداران دریایی طبقه‌بندی می‌شوند. اما اگر بخواهید آنها را پستانداران زمینی در نظر بگیرید، بزرگترین شکارچیان زمینی روی زمین خواهند بود. خرس های قطبی زیر موهای محافظ شفاف خود پوست سیاهی دارند (اگرچه کرم رنگ یا سفید به نظر می رسد). شما فقط با نگاه کردن به بینی آنها می توانید متوجه این موضوع شوید. اندازه گیری از بینی تا دم، حدود هشت فوت طول دارند. نرها تقریبا دو برابر ماده ها بزرگتر هستند. یک خرس قطبی نر حدود 1700 پوند وزن دارد، در حالی که وزن ماده ها به طور معمول حدود 1000 پوند است.

دیگر ویژگی های خرس قطبی

یک پوشش ضد آب و یک لایه سپر چربی خرس های قطبی از هوا و آب سرد محافظت می کند. آنها با ایستادن بر روی شناورهای یخ و شیرجه بر روی آنها، فوک های ریشو و حلقه دار را شکار می کنند. حس بویایی استثنایی آنها نیز تلاش آنها را برای شکار تقویت می کند. آن‌ها می‌توانند از فاصله یک مایلی فوک را که توسط سه فوت برف پوشانده شده است بو کنند.خرس های قطبی از خرس های قهوه ای میلیون ها سال پیش تکامل یافته اند. با این حال، خرس های قطبی در حال حاضر یک گونه در معرض خطر در نظر گرفته می شوند. این به دلیل از دست دادن مداوم زیستگاه ناشی از تغییرات آب و هوایی است.

2. خرس پاندا

پانداها یکی از متمایزترین، گریزان‌ترین، کمیاب‌ترین و در معرض انقراض‌ترین نوع خرس‌ها هستند. برای مدت طولانی، برخی از دانشمندان پانداهای غول پیکر را در خانواده راکون طبقه بندی می کردند، اما تجزیه و تحلیل DNA از آن زمان این ادعا را رد کرده است.پانداها بومی جنوب غربی چین هستند، جایی که در جنگل های معتدل که در ارتفاعات کوه های جنوب غربی قرار دارند، زندگی می کنند. آنها عمدتاً با بامبو زندگی می کنند، رژیمی با ارزش غذایی بسیار کم که مجبورند روزانه 80 پوند از آن را مصرف کنند.

دیگر ویژگی های خرس پاندا

شست کاذب آنها (استخوان بزرگ شده مچ) به عنوان یک شست مخالف عمل می کند که به آنها کمک می کند تا بامبو را شکافتند. علاوه بر این، روده آنها به ویژه برای رژیم غذایی آنها سازگار است. روده آنها با ورقه ضخیم مخاطی پوشیده شده است که آنها را از خراش ها محافظت می کند. پانداهای تازه متولد شده کور، بی مو و ریزه اندام هستند. نرها تا 300 پوند و ماده ها تا 200 پوند رشد می کنند. علیرغم وزن زیادشان، آنها درخت نوردان فوق العاده ای هستند.برخلاف بسیاری از انواع خرس ها، پانداهای غول پیکر به خواب زمستانی نمی روند. در زمستان به ارتفاعات پایین تر و گرمتر و در تابستان به ارتفاعات بالاتر و خنک تر مهاجرت می کنند.

 

3. خرس های خورشیدی

خرس های خورشیدی به لطف عشقشان به عسل، نام دیگری نیز دارند، خرس های عسل. اطلاعات بسیار کمی در مورد این گونه باستانی وجود دارد که در طول سال ها تغییر چندانی نکرده است. خرس های خورشیدی زندگی منزوی در اعماق جنگل های انبوه دشت های جنوب شرقی آسیا دارند.نام “خرس خورشید” از لکه سفید یا طلایی متمایز روی سینه آنها گرفته شده است، که افسانه ها آن را به عنوان نمادی از خورشید در حال طلوع نشان می دهند.خرس های سیاه آمریکایی و آسیایی از خرس های خورشیدی فرود آمده اند. با این حال، آنها خرس های خورشیدی بسیار کوچکتر از خرس سیاه آمریکایی هستند.

دیگر ویژگی های خرس خورشیدی

خرس‌های خورشیدی با پوزه‌های انعطاف‌پذیر، زبان‌های بلندشان که از موریانه‌های بیرون‌آور اقتباس شده‌اند، متمایز می‌شوند. از بین تمام نژادهای خرس ها، آنها بزرگترین سگ های نیش را دارند که برای پاره کردن گوشت مناسب هستند. آنها همچنین دارای پنجه های فوق العاده بلند هستند.

در مورد نحوه رفتار آنها در طبیعت اطلاعات بسیار کمی وجود دارد. آنها شبگرد هستند، شب ها با خوردن انواع توت ها، میوه ها، ریشه ها و حیوانات کوچک در جنگل حرکت می کنند. علاوه بر این، آنها به مهارت های استثنایی خود در کوهنوردی معروف هستند. جمع آوری اطلاعات در مورد خرس های خورشیدی سخت است.زیستگاه آنها به دلیل جنگل زدایی در حال تخریب است. شکارچیان غیرقانونی آنها را به خاطر پوست و اعضای بدنشان شکار می کنند. کشاورزان آنها را نابود می کنند زیرا آنها اغلب محصولات غذایی را از بین می برند و ماده ها کشته می شوند تا بچه های آنها به حیوان خانگی تبدیل شوند.

4. خرس آند

خرس آند یا Spectacled bears تنها گونه خرس است که بومی آمریکای جنوبی است. خرس های عینکی نام خود را از علامت “عنایی” روی صورتشان گرفته اند. هر خرس دارای یک علامت منحصر به فرد است، بنابراین هر یک از آنها را می توان با ظاهر متمایز خود شناسایی کرد.به طور کلی، خرس های عینکی خجالتی، گریزان و صلح طلب هستند. آنها از تماس با انسان اجتناب می کنند. آنها همچنین منزوی هستند، اگرچه می توانند زمانی که مواد غذایی مورد علاقه آنها فراوان باشد، جمع شوند.

دیگر ویژگی های خرس آند

خرس آندریایی همچنین تنها رابطه باقی مانده با خرس کوتاه صورت (زیرخانواده Tremarctinae) است. آنها نزدیک ترین خویشاوندان خرس های کوتاه صورت دوران پلیستوسن و خرس عینکی فلوریدا هستند که اکنون منقرض شده اند.اگرچه آنها با رژیم غذایی گوشتخواران سازگار شده اند، اما اکثر خرس های عینکی اکنون رژیم گیاهخواری را ترجیح می دهند. در حال حاضر جمعیت خرس های آند در اکثر مناطق کم است و به دلیل تخریب و از بین رفتن زیستگاه و همچنین شکار با فشار زیادی مواجه هستند.

5. خرس سیاه آمریکای شمالی

خرس سیاه رایج ترین و شناخته شده ترین خرس در آمریکای شمالی است. آنها در جنگل ها، مرداب ها و کوه ها زندگی می کنند، اما می توانند زیستگاه خود را هنگام جستجوی غذا ترک کنند. آنها همچنین درخت نوردها و شناگران عالی هستند.خرس های سیاه آمریکای شمالی همه چیزخوار هستند، آنها می توانند رژیم غذایی خود را بر اساس فصل و مکان تغییر دهند. در لیست ما از خرس ها، این نوع خرس یکی از دو گونه ای است که کمترین خطر انقراض را دارد. IUCN زیر گونه هایی که کمترین نگرانی را دارند فهرست می کند.

 

6. خرس کوتاه صورت

اگرچه خرس کوتاه صورت در حال حاضر منقرض شده است، اما در لیست ما از خرس های مختلف قرار دارد. در طول عصر یخبندان، خرس های کوتاه صورت در آمریکای شمالی رشد می کردند. آنها قدرتمندترین و بزرگترین گوشتخواران خشکی بودند.آنها احتمالاً در هنگام ایستادن حدود 11 فوت قد داشتند و حدود هزاران پوند وزن داشتند.آنها همچنین سریع ترین خرس هایی هستند که تا به حال زندگی کرده اند. به غیر از شکارچیان راس، تصور می شود که آنها کلپتوپارازیت نیز بوده اند. آنها دیگر شکارچیان بزرگ را می ترسانند تا طعمه خود را به آنها تسلیم کنند.

7. خرس سیاه آسیایی

خرس های سیاه آسیایی خرس هایی با جثه متوسط سیاه رنگ هستند که بومی جنوب آسیا هستند. آنها دارای سینه سفید هستند و به همین دلیل به آنها خرس ماه نیز گفته می شود.خرس های آسیایی از رژیم غذایی متنوعی از جمله حشرات، لانه زنبورها، میوه ها، بی مهرگان و مردار تغذیه می کنند. گاهی اوقات، آنها حیوانات اهلی را شکار می کنند، اگرچه اطلاعات کمی در مورد شکار آنها در طبیعت وجود دارد.خرس های سیاه آسیایی قربانی تجارت صفرا خرس هستند. IUCN آنها را به عنوان آسیب پذیر فهرست می کند.

8. خرس قهوه ای

خرس های قهوه ای در کوه ها و جنگل های اروپا، آسیا و شمال آمریکای شمالی زندگی می کنند. آنها منزوی و همه چیزخوار هستند، اما زمانی که غذا فراوان باشد جمع می شوند.به عنوان مثال، جمع آوری چشمگیر خرس های قهوه ای در نقاط ماهیگیری آلاسکا در طول تابستان زمانی که ماهی قزل آلا برای تخم ریزی در بالادست شنا می کنند، وجود دارد. در پاییز، خرس های قهوه ای مقدار زیادی غذا، تا 90 پوند در روز مصرف می کنند. این قبل از خواب زمستانی آنها در بهار است.در حالی که خرس های قهوه ای شکارچیان راس هستند، بسیاری از رژیم غذایی آنها از ریشه، میوه، انواع توت ها، برگ ها و آجیل تشکیل شده است. با وجود اینکه خرس های قهوه ای بزرگ هستند، بسیار سریع هستند. آنها می توانند تا 30 مایل در ساعت بدود.

دیگر ویژگی های خرس قهوه ای

با این حال، اندازه خرس های قهوه ای بسته به موقعیت جغرافیایی و در دسترس بودن غذا متفاوت است. بزرگترین خرس های قهوه ای در روسیه و منطقه ساحلی آلاسکا زندگی می کنند. آنها از نظر اندازه با خرس های قطبی رقابت می کنند. خرس های قهوه ای که در مناطق داخلی آمریکای شمالی و اروپا زندگی می کنند معمولاً بسیار کوچکتر هستند.

9. خرس تنبل

خرس های تنبل نام خود را از ظاهری شبیه به تنبلی گرفته اند. آنها مانند تنبل ها دارای پنجه های بلند و خمیده هستند. کتهای گرد و خاکی سیاه و پشمالو؛ پوزه های مو کوتاه و رنگ پریده.شیارهای بزرگسالان دو دندان جلویی بالایی ندارند. و به دلیل رژیم غذایی خود از میوه و حشرات، دندان های آسیاب و پرمولرهای کوچکتری نسبت به خرس های دیگر دارند. با این حال آنها نیش های بزرگی دارند که برای دفاع از آنها استفاده می کنند.پای خرس‌های تنبل بالغ برای حداکثر کارایی حفاری به سمت داخل چرخانده می‌شود و چنگال‌های قلاب‌مانند قوی دارند که به آن‌ها اجازه می‌دهد موریانه‌ها را حفاری کنند و از درختان بالا بروند.از آنجایی که خرس‌های تنبل در تمام طول سال غذا دارند، در زمستان به خواب زمستانی نمی‌روند. و از آنجایی که آنها از نوسانات غذایی رنج نمی برند، در مقایسه با انواع دیگر خرس ها اندازه کوچکتری دارند.

دیگر ویژگی های خرس تنبل

این خرس ها در علفزارهای بلند خشک و مرطوب در هند سری جنوبی نپال و سریلانکا زندگی می کنند. در هند، خرس‌های اسلات برای «خرس‌های رقصنده» آموزش می‌بینند و از آنجایی که آنها موجودات پشمالو شایستگی هستند، گاهی اوقات ارتش بریتانیا آنها را به عنوان حیوان خانگی نگه می‌دارد.

با این حال، هنگامی که در جنگل، خرس های تنبل می توانند بسیار تهاجمی باشند. آنها می توانند انسان ها را بدون هیچ تحریکی وحشیانه کنند. در طول 30 سال گذشته، پیش‌بینی می‌شود که تعداد خرس‌های شکاری تقریباً 50 درصد کاهش یافته است که دلیل آن شکار غیرقانونی برای قطعات و از دست دادن زیستگاه است.

 

10. خرس گریزلی

خرس گریزلی یک زیرگونه خرس قهوه ای آمریکای شمالی است. آنها معمولاً قهوه ای با خزهای گریزل یا نوک سفید هستند. اما، آنها همچنین می توانند خاکستری یا سیاه باشند. چیزی که آنها را از سایر انواع خرس ها متمایز می کند قوز روی شانه های آنها است.تپه های گریزلی در تاندراهای قطبی، دشت های باز، مراتع زیر آلپ و جنگل های انبوه رشد می کنند. در حالی که آنها حیوانات اجتماعی هستند، زمانی که غذا فراوان باشد می توانند با هم زندگی کنند.بیشتر رژیم غذایی خرس گریزلی از ریشه، برگ و میوه تشکیل شده است. این در حالی است که آنها شکارچیان قدرتمند و راس هستند. علاوه بر این، خرس های گریزلی محدوده وسیعی از خانه را پوشش می دهند، حدود 600 مایل مربع، بنابراین به فضای زیادی نیاز دارند.

دیگر ویژگی های خرس گریزلی

بیشتر خرس های گریزلی را می توان در آلبرتا، آلاسکا و بریتیش کلمبیا یافت. جمعیت خرس های گریزلی در آمریکای شمالی زمانی 50000 نفر بود که در حال حاضر تنها 1800 نفر است. با این حال، جمعیت خرس گریزلی از سال 1975 رشد کرده است، جایی که طبق قانون گونه‌های در معرض خطر ایالات متحده به عنوان در معرض خطر طبقه‌بندی و محافظت می‌شوند.

11. خرس قهوه ای مارسیکن

معدود خرس های قهوه ای مارسیکان باقی مانده مانند پارک ملی آبروزو در ایتالیا. تنها حدود 50 خرس در این سیاره باقی مانده است. آنها نسبتاً یکنواخت هستند و نسبت به انسان ها تهاجمی نیستند. با این حال، آنها در انزوا زندگی می کنند. وزن خرس های قهوه ای مارسیکن نر حدود 217 کیلوگرم و وزن ماده ها حدود 140 کیلوگرم است. رژیم غذایی آنها عمدتاً از انواع توت ها تشکیل شده است، اما آنها حشرات و حیوانات کوچک مانند مرغ را نیز می خورند. حس بویایی عالی آنها از جستجوی غذای آنها پشتیبانی می کند.به طور معمول، خرس های قهوه ای مارسیکن چندین بار از خواب زمستانی خود بیدار می شوند.

12. خرس آبی تبتی

خرس آبی تبتی بومی فلات تبت شرقی و زیرگونه خرس قهوه ای است. در میان انواع خرس ها، خرس آبی تبتی نادرترین است. به احتمال زیاد در طبیعت منقرض شده است.نمونه هایی از خز و استخوان در غرب یافت شده است و این بدان معناست که خرس های آبی تبتی در گذشته در غرب ساکن بوده اند.آنها زندگی در مناطق کوهستانی، نزدیک ردیف درختان را ترجیح می دهند، اما اطلاعات کمی در مورد رفتار و زیستگاه طبیعی آنها وجود دارد، زیرا آنها به شدت در معرض خطر هستند. خرس ها از پیکا و سایر پستانداران کوچک تغذیه می کنند و ممکن است آجیل کاج نیز بخورند.