شایع ترین سرطان های خانم ها یکی از بحث های مهمی می تواند باشد که مورد توجه هر بانو و یا هر شخصی بشود . سرطان های زیادی در دنیا وجود دارد اما می خواهیم در این جا به شایع ترین آن ها برای خانم ها بپردازیم .
شایع ترین سرطان های خانم ها
سرطان سینه و سرطان سرویکس (رحم) دو سرطان شایع ترین در خانم ها هستند.
سرطان سینه در میان خانم ها بسیار شایع است و حدود یکی از هر 8 زن در طول عمر خود با این نوع سرطان مواجه می شوند. عواملی مانند عوامل ژنتیک، عوامل مرتبط با سن، عوامل محیطی و عوامل مربوط به سبک زندگی می توانند خطر ابتلا به سرطان سینه را افزایش دهند.
سرطان سرویکس (رحم) نیز یکی دیگر از سرطان های شایع در خانم هاست و معمولاً در دوره بعد از یائسگی یا پس از سن 30 سالگی تشخیص داده می شود. عواملی مانند عفونت با ویروس پاپیلومای انسان (HPV)، سابقه عفونت های تناسلی، سابقه زایمان ناموفق و سیگار کشیدن می تواند خطر ابتلا به سرطان سرویکس را افزایش دهد.
در هر صورت، تشخیص و درمان سرطان در مراحل ابتدایی می تواند از زندگی خانم ها نجات بخشد، لذا برای پیشگیری و تشخیص زود هنگام، باید به صورت منظم از آزمایش ها و سکرینینگ های پزشکی استفاده کنید.
سرطان سینه و عوارض دردسرهایش
سرطان سینه یکی از شایع‌ترین نوع‌های سرطان در زنان است که در اثر رشد ناپایدار و نامحدود سلول‌های سینه به وجود می‌آید. این سلول‌ها می‌توانند به بافت‌های اطراف سینه و نیز به سایر اعضای بدن، از جمله لنفاوی‌ها و استخوان‌ها، منتقل شوند.
در چه مواردی احتمال سرطان سینه بالا می رود ؟
فرکانس ابتلا به سرطان سینه به شدت با سن زنان افزایش می‌یابد و بیشتر در زنان بالای 50 سال اتفاق می‌افتد، اما ممکن است در سنین کمتر نیز رخ دهد. بسیاری از عوامل مختلفی می‌توانند باعث افزایش خطر ابتلا به سرطان سینه شوند، از جمله:
- سابقه خانوادگی از سرطان سینه
- تاریخچه سابقه ابتلا به سرطان سینه
- وجود تومور‌های خوش‌خیم در سینه
- تحریک‌های هورمونی (مانند درمان‌های هورمونی درمانی برای سرطان پروستات یا تستوسترون)
- سابقه استفاده از الکل
- عدم فعالیت بدنی و چاقی
- عدم تغذیه صحیح
- سابقه استفاده از داروهای ضد بارداری
از آنجایی که سرطان سینه در مراحل اولیه غالباً بدون علائم تشخیص داده نمی‌شود، باید از روش‌های پیشگیری و ارزیابی منظم استفاده کرد. برای تشخیص سرطان سینه، ممکن است از آزمایش‌های تصویربرداری مانند ماموگرافی، اولتراسوند و انداموگرافی استفاده شود. در صورت تشخیص سرطان سینه، درمان ممکن است شامل جراحی، شیمی‌درمانی و رادیوتراپی باشد.
روش های درمان سرطان سینه چیست ؟
درمان سرطان سینه بستگی به مرحله و نوع سرطان دارد. درمان‌هایی که برای سرطان سینه استفاده می‌شود، شامل یک یا ترکیبی از روش‌های زیر است:
- جراحی: در بیشتر موارد، جراحی برای برداشتن تومور و بافت سینه مورد تحت عنوان “لومپکتومی” استفاده می‌شود. در بعضی موارد، جراحی تکمیلی ممکن است نیاز باشد، مانند برداشتن لنفاوی‌ها اطراف سینه.
- شیمی درمانی: در این روش، داروهای شیمی درمانی برای کشتن سلول‌های سرطانی استفاده می‌شوند. این روش می‌تواند قبل یا بعد از جراحی و در برخی موارد به تنهایی برای درمان سرطان سینه مورد استفاده قرار گیرد.
- رادیوتراپی: در این روش، پرتوهای پرانرژی برای کشتن سلول‌های سرطانی استفاده می‌شوند. رادیوتراپی می‌تواند به تنهایی یا پس از جراحی و شیمی درمانی استفاده شود.
- درمان هورمونی: در بعضی از نوع‌های سرطان سینه، سلول‌های سرطانی به هورمون‌های زنانه پاسخ می‌دهند. در این حالت، درمان هورمونی می‌تواند باعث کاهش سرطان شود.
- درمان هدفمند: در برخی از نوع‌های سرطان سینه، درمان هدفمند، که شامل داروهایی است که به طور مستقیم بر سلول‌های سرطانی تأثیر می‌گذارند، مورد استفاده قرار می‌گیرد.
در برخی موارد، یک یا ترکیبی از روش‌های درمانی به‌کار گرفته می‌شود.
۵ روش جلوگیری از بروز سرطان سینه چیست ؟
برخی از روش‌هایی که می‌توانند در جلوگیری از بروز سرطان سینه مؤثر باشند، عبارتند از:
- ارائه خدمات پزشکی منظم: برای جلوگیری از بروز سرطان سینه، ارائه خدمات پزشکی منظم بسیار مهم است. به طور کلی، پزشکان توصیه می‌کنند که خانم‌ها باید به‌صورت منظم (هر سه سال یا هر سال یکبار اگر ۴۰ سال یا بیشتر باشند) از جمله ارزیابی‌های سینه، ماموگرافی، آزمایش‌های خون و سایر آزمایش‌های دیگر پزشکی، استفاده کنند.
- سبک زندگی سالم: مصرف مواد الکل، سیگار، اضافه وزن و عدم ورزش، همه اینها باعث افزایش ریسک بروز سرطان سینه می‌شوند. به‌طوری‌که سبک زندگی سالم، شامل تغذیه مناسب، ورزش منظم و جلوگیری از مصرف مواد الکل و سیگار، می‌تواند در کاهش ریسک بروز سرطان سینه موثر باشد.
- محافظت از سینه‌ها: برخی از روش‌هایی که می‌توانند در محافظت از سینه‌ها و کاهش ریسک بروز سرطان سینه موثر باشند، شامل عدم استفاده از قرص‌های آسپرین و ضد بارداری هورمونی برای زنانی هستند که در معرض ریسک بروز سرطان سینه قرار دارند.
- شناخت دقیق از تاریخچه خانوادگی: برای کاهش ریسک بروز سرطان سینه، بسیار مهم است که زنانی که تاریخچه خانوادگی سرطان سینه دارند، اطلاعات دقیقی درباره آن داشته باشند .
عوارض درمان های سرطان سینه چیست ؟
عوارض درمان سرطان سینه بستگی به نوع درمان، مرحله بیماری، و سایر عوامل دارد. در زیر به برخی از عوارض مهم مربوط به درمان سرطان سینه اشاره می‌کنیم:
- درمان‌های شیمیایی: درمان‌های شیمیایی می‌توانند باعث عوارضی شامل سرگیجه، سوء هاضمه، تهوع و استفراغ، تغییر در طعم غذا، ریزش مو، تعریق شبانه، ضعف عمومی، خستگی، خارش و التهابات دهان و درد عضلانی شوند.
- درمان‌های تابشی: درمان‌های تابشی می‌توانند باعث عوارضی شامل خستگی، تنفس سخت، اسهال، التهاب پوست، خشکی و خارش پوست و تغییر در طعم غذا شوند.
- جراحی: جراحی برای درمان سرطان سینه می‌تواند باعث عوارض شامل درد، تورم، خونریزی، التهاب، تغییر در حساسیت سینه و تنگی نفس شود.
- درمان‌های هورمونی: درمان‌های هورمونی می‌توانند باعث عوارض شامل تغییرات در دوره قاعدگی، خشکی و سوزش واژن، خستگی، سرگیجه، افزایش وزن، تورم، خارش و پوکی استخوان شوند.
در هر صورت، عوارض درمان‌های سرطان سینه ممکن است با توجه به نوع درمان و شرایط بیمار متفاوت باشد. لذا برای جلوگیری از عوارض بیشتر، بهتر است با پزشک درمان کننده خود در ارتباط باشید و در صورت بروز علائم خاص، به او اطلاع دهید.
سرطان رحم و عوارض دردسرهایش
سرطان رحم (کارسینومای رحم) نوعی سرطان است که در لایه داخلی رحم (اندومتریوم) شکل می‌گیرد. این بیماری در بیشتر موارد به صورت تک‌زخمی (سلول‌های سرطانی در یک نقطه خاص از رحم شکل می‌گیرند) شروع می‌شود و سپس به صورت چند زخمی و به سایر نواحی رحم گسترش می‌یابد. اگر به موقع تشخیص داده و درمان شود، احتمال درمان کامل بسیار بالاست.
همه چیز درباره بیماری های ناخن را در این جا مطالعه کنید کلیک کنید .
عوامل خطر برای سرطان رحم
عوامل خطر برای سرطان رحم عبارتند از:
- سن بالای ۵۰ سال
- تاریخچه مصرف داروهای هورمونی، به ویژه داروهای هورمونی درمانی بعد از مردوزایی
- تاریخچه مصرف داروهای ضدقارچی
- تاریخچه تحریکات اضطراب‌زا در دوران بارداری
- اضافه وزن یا چاقی
- تاریخچه ناباروری یا باروری کم
علائم سرطان رحم ممکن است شامل خونریزی از واژن بین دوره‌های قاعدگی، خونریزی بعد از دوران قاعدگی، خونریزی بعد از رابطه جنسی، درد شکمی، تغییرات در مقدار و رنگ واژن و افزایش ادرار در شب باشد.
درمان سرطان رحم ممکن است شامل جراحی (حذف رحم)، درمان‌های شیمیایی، درمان‌های تابشی و درمان‌های هورمونی باشد. بهترین روش درمان بستگی به مرحله بیماری، سن و سلامتی بیمار دارد. بعضی از افراد نیاز به ترکیبی از درمان‌ها دارند. پس از درمان، بیمار ممکن است نیاز به تحلیل‌های دوره‌ای داشته باشد تا ببیند آیا بیماری دوبار
مراحل مختلف سرطان رحم و درمان آن
سرطان رحم در مراحل زودرس تر، اغلب به وسیله جراحی قابل درمان است. در مرحله اول و دوم سرطان رحم، اغلب به وسیله حذف رحم (هیسترکتومی) درمان می‌شود. در صورتی که سرطان گسترده‌تر باشد، درمان با ترکیب جراحی، شیمی درمانی، و تابش درمانی انجام می‌شود. افرادی که مراحل پیشرفته تری از سرطان رحم دارند ممکن است به درمان‌هایی مانند شیمی درمانی یا هورمون‌درمانی نیز نیاز داشته باشند.
بعضی از عوارض جانبی درمان‌های سرطان رحم ممکن است شامل خستگی، تهوع، تغییرات در سطح آب‌مروارید، خشکی دهان، تهوع، استفراغ، تغییر در سلول‌های خونی، آسیب به عضلات قلب، پوکی استخوان و افزایش خطر عفونت باشد. در صورتی که بیمار علائم جدی داشته باشد، باید به پزشک خود اطلاع دهد.
به طور کلی، برای جلوگیری از سرطان رحم، باید سبک زندگی سالم داشته باشید، مصرف سیگار را متوقف کنید، از مصرف الکل محدودیت قرار دهید، به موقع و برنامه‌ریزی شده به مطالعات اسکرینینگ زنان بپردازید و به نوبه خود از وزن خود مراقبت کنید.
روش های درمان سرطان رحم
بسته به مرحله و نوع سرطان رحم، درمان‌های مختلفی ممکن است توسط پزشکان پیشنهاد شود. این درمان‌ها شامل:
- جراحی: در مراحل زودرس سرطان رحم، عمل هیسترکتومی (حذف رحم) معمولاً به عنوان درمان اصلی استفاده می‌شود. اگر سرطان تنها در رحم قرار داشته باشد، عمل جراحی می‌تواند درمان کاملی باشد.
- شیمی درمانی: در برخی موارد، شیمی درمانی نیز ممکن است برای درمان سرطان رحم استفاده شود، به‌طوری‌که این درمان از رشد سرطان جلوگیری می‌کند و سلول‌های سرطانی را کُشته می‌کند.
- تابش درمانی: در برخی موارد، تابش درمانی نیز ممکن است به عنوان درمان اصلی یا مکمل درمان‌های دیگر اعمال شود. در این روش، از پرتوهای پرانرژی برای کُشتن سلول‌های سرطانی استفاده می‌شود.
- هورمون درمانی: در برخی موارد، هورمون‌ها به عنوان یکی از درمان‌های سرطان رحم مورد استفاده قرار می‌گیرند، به‌طوری‌که از هورمون‌هایی استفاده می‌شود که باعث کاهش سطح هورمون‌های زنانه در بدن می‌شوند و سلول‌های سرطانی را کُشته می‌کنند.
- درمان هدفمند: درمان‌های هدفمند شامل درمان‌هایی هستند که به وسیله آنها می‌توان به‌طور مستقیم به سلول‌های سرطانی حمله کرد. این درمان‌ها ممکن است شامل داروهایی باشند که به طور مستقیم بر روی سلول‌های سرطانی عمل کرده و آنها را نابود می‌کنند.
چگونه از سرطان رحم جلوگیری کنیم ؟
چندین روش مختلف می‌تواند در جلوگیری از سرطان رحم موثر باشد. به‌طور کلی، رعایت عواملی مانند سلامتی جسمانی، تغذیه مناسب و سبک زندگی سالم، می‌تواند به‌عنوان روش‌هایی در جلوگیری از سرطان رحم مورد استفاده قرار گیرد. در ادامه، برخی از روش‌های جلوگیری از سرطان رحم را می‌توان ذکر کرد:
- بررسی های سرشماری: انجام سرشماری‌های سالیانه و معاینات پزشکی می‌تواند به‌طور موثری در شناسایی سرطان رحم در مراحل زودرس و اعمال درمان‌های مناسب کمک کند.
- استفاده از کنتراسپتیو‌های هورمونی: مصرف برخی از کنتراسپتیو‌های هورمونی، مانند قرص‌های ضد بارداری، می‌تواند در کاهش ریسک بروز سرطان رحم مفید باشد.
- فعالیت بدنی: ورزش و فعالیت بدنی منظم می‌تواند به کاهش ریسک بروز سرطان رحم کمک کند. تحقیقات نشان داده است که افرادی که ورزش می‌کنند، ریسک بروز سرطان رحم کمتری دارند.
- تغذیه سالم: رژیم غذایی با کمبود چربی، فیبر و بالای آنتی‌اکسیدان‌ها، می‌تواند به جلوگیری از سرطان رحم کمک کند.
- اجتناب از سیگار و مصرف الکل: مصرف سیگار و الکل، علاوه بر ریسک بروز سرطان رحم، به بروز بسیاری از بیماری‌های دیگر نیز مرتبط است. از این رو، اجتناب از این عادات نامناسب، به جلوگیری از سرطان رحم کمک می‌کند.
جمع بندی کلی
در این پاسخ، مطالب مرتبط با سرطان سینه و رحم، روش‌های درمان، جلوگیری از بروز آنها و عوارض درمان‌های آنها بیان شد. درمان سرطان سینه شامل روش‌های متعددی است که از جمله آنها می‌توان به جراحی، شیمی درمانی، رادیوتراپی و درمان هورمونی اشاره کرد. درمان سرطان رحم هم شامل جراحی، شیمی درمانی، رادیوتراپی و درمان هورمونی است. همچنین، در جلوگیری از بروز سرطان سینه و رحم، رعایت سبک زندگی سالم، تغذیه مناسب، ورزش منظم، استفاده از کنتراسپتیو‌های هورمونی و بررسی‌های سالیانه پزشکی می‌تواند موثر باشد. در انتخاب روش درمان، بهتر است با پزشک خود مشورت کرده و ریسک و مزایای هر گزینه را بررسی کنید.
