رابطه پیچیده‌ای بین سنگ کلیه و سنگ مثانه و ارتباط آن‌ها با ناتوانی جنسی وجود دارد. در واقع این بیماری‌ها سبب بروز تغییرات شیمیایی در بدن شده که به مرور عملکرد اعصاب، گردش خون، هورمون‌ها و میزان انرژی بدن را با اختلال مواجه می‌سازند. بیماران کلیوی به‌دلیل خستگی ناشی از این بیماری، دچار اختلال در میل جنسی می‌شوند. سنگ کلیه و سنگ مثانه از بیماری‌های شایع اورولوژی به شمار می‌روند که می‌توانند عوارض مختلفی را ایجاد کنند. با بررسی مکانیسم‌های احتمالی و عوامل خطر مشترک، این مقاله به‌دنبال ارائه یک درک جامع از رابطه بین سنگ کلیه و سنگ مثانه در ناتوانی جنسی است.
سنگ کلیه و تاثیر آن بر ناتوانی جنسی
سنگ‌های کلیه و سنگ‌های مثانه بلور‌های معدنی و نمکی هستند که در اندام‌های مربوطه تشکیل می‌شوند. در حالی که این دو مشکل با یکدیگر تمایز داشته، آن‌ها می‌توانند به‌دلیل عوامل تشریحی و فیزیولوژیکی مشترک با یکدیگر مرتبط باشند. از سوی دیگر، ناتوانی جنسی به شرایطی اشاره دارد که در آن مرد در دستیابی یا حفظ نعوظ با مشکل مواجه می‌شود. ارتباط بین سنگ کلیه، سنگ مثانه و ناتوانی جنسی یکی از موضوعات مورد توجه بوده است، زیرا آن‌ها سیستم ادراری را درگیر می‌کنند. یکی از عوارض احتمالی ناتوانی جنسی است که به ناتوانی در مقاربت جنسی اشاره دارد. برای آگاهی از سنگ کلیه و تاثیر آن بر ناتوانی جنسی بتر است با متخصص اورولوژی خود مشورت بگیرید.
علل اختلال جنسی در فرد دارای سنگ کلیه
اختلالات جنسی در بیماران مبتلا به سنگ کلیه می‌توانند به عوامل متعددی بستگی داشته باشند. در زیر تعدادی از تاثیرگذارترین علل ذکر شده‌اند:
۱. درد: سنگ کلیه معمولا با درد شدیدی در ناحیه کلیه و زیر شکم همراه است. این درد می‌تواند تاثیر منفی بر عملکرد جنسی داشته باشد و باعث کاهش میل جنسی و ارتباط جنسی نامطلوب شود.
۲. ناراحتی و استرس: بیماران مبتلا به سنگ کلیه با ناراحتی زیادی که در اثر بیماری به وجود می‌آید، مواجه می‌شوند. این نگرانی‌ها و استرس‌ها می‌توانند سبب کاهش علاقه جنسی، ارتباط جنسی نامطلوب و ناراحتی جنسی گردند.
۳. مشکلات تناسلی: برخی از بیماران مبتلا به سنگ کلیه ممکن است از مشکلات تناسلی برخوردار باشند که می‌تواند بر کیفیت زندگی جنسی آن‌ها تاثیر داشته باشد. مشکلات تناسلی می‌توانند به‌دلیل تولید هورمون‌ها توسط کلیه یا اعمال جراحی روی کلیه‌ها به وجود آیند.
۴. اثرات جانبی دارو‌ها: برخی از دارو‌هایی که بیماران مبتلا به سنگ کلیه مصرف می‌کنند مانند دیوریتیک‌ها و آنتی بیوتیک‌ها، می‌توانند عوارض جنسی مانند کاهش شهوت جنسی یا قدرت جنسی ناکافی را به‌دنبال داشته باشند.
۵. اثرات جانبی عمل جراحی: در مواردی که بیماران به‌دلیل داشتن سنگ کلیه نیاز به عمل جراحی دارند، ممکن است پس از عمل دچار اختلالات جنسی شوند. این ممکن است به علت عمل جراحی در نزدیکی منطقه جنسی یا کلیه باشد.
۶. خستگی: این بیماری با خستگی همراه است و فردی که به سنگ کلیه و مثانه مبتلا بوده، می‌بایست استراحت کند و امکان داشتن رابطه جنسی عالی را نخواهد داشت.
مشاوره با پزشک متخصص یا روانشناس می‌تواند به شناسایی عامل دقیق و تشخیص درست اختلال جنسی در بیماران مبتلا به سنگ کلیه کمک کند و راه‌های مناسب را برای درمان مشکل تعیین نماید.
ارتباط اختلال در نعوظ با سنگ کلیه و مثانه
اختلال عملکرد نعوظ، به وجود آمدن مشکلاتی در جریان ادرار و عملکرد عضلات، با ادرار مرتبط است. این اختلال می‌تواند در اثر سنگ کلیه و مثانه اتفاق افتد. مردان مبتلا به نارسایی کلیه از مشکلات جنسی مختلفی رنج می‌برند. این مشکلات شامل داشتن رابطه جنسی کمتر، از دست دادن علاقه به رابطه جنسی (گاهی اوقات از دست دادن میل جنسی نامیده می‌شود) و ناتوانی در انزال می‌شوند. با این حال، شایع‌ترین مشکل جنسی که معمولا نگران‌کننده‌ترین مشکل برای مرد به شمار می‌رود، مشکل در حفظ فرم آلت تناسلی (اختلال نعوظ) نام دارد.
در رابطه با سنگ کلیه، افرادی که در عملکرد نعوظ با مشکل مواجه هستند، ادرار خود را به‌صورت ناقص خارج می‌کنند. این عمل می‌تواند منجر به رسوب ادرار شود و احتمال ایجاد رسوبات و سنگ‌های کلیوی را افزایش دهد. افزون بر این، هنگامی که افراد با سنگ کلیه ادرار می‌کنند، ممکن است با درد شدیدی همراه باشند؛ اما ادرار کردن با نعوظ، می‌تواند به کاهش درد مرتبط با سنگ کمک نماید.
لازم به ذکر است که برای هر فرد علت دقیق اختلال نعوظ و وضعیت سنگ کلیه و مثانه با دیگری متفاوت بوده و نمی‌توان به‌طور کلی دلیلی واحد را در رابطه با تاثیر این اختلال بر سنگ کلیه و مثانه برای همه تعمیم داد؛ در صورتی که با این مشکلات مواجه هستید، توصیه می‌شود که پزشک خود را در جریان گذاشته تا بتوانید تشخیص دقیق و درمان مناسب را دریافت نمایید.
کم شدن میل جنسی در بیماران سنگ کلیه و مثانه (رابطه میل جنسی و بیماری کلیه)
سنگ کلیه و از دست دادن میل جنسی دو وضعیت پزشکی متمایز هستند که می‌توانند به‌طور قابل توجهی بر کیفیت زندگی فرد تاثیر داشته باشند. در حالی که سنگ کلیه بر سیستم ادراری تاثیر می‌گذارد، از دست دادن میل جنسی به کاهش یا عدم وجود کامل میل جنسی اشاره دارد. رابطه بین سنگ کلیه و کاهش میل جنسی پیچیده است و در حالی که سنگ کلیه به‌دلیل ناراحتی و درد فیزیکی می‌تواند مستقیما بر سلامت جنسی تاثیر بگذارد، پیامد‌های روانی و عاطفی آن نیز باید در نظر گرفته شوند.
درک و پرداختن به عوامل خطر مشترک می‌تواند به متخصصان مربوطه کمک کند تا استراتژی‌های جامع مدیریت و درمان را ارائه دهند. حمایت روانشناختی، مشاوره و ارزیابی هورمونی ممکن است نقش مهمی در بهبود عملکرد جنسی و بهزیستی کلی داشته باشند. باروری مردان می‌تواند با بیماری کلیوی طبیعی باقی بماند؛ البته از دست دادن میل جنسی و ناتوانی جنسی بسیار شایع است. دلایل مختلفی برای این امر وجود دارند، از جمله کم خونی و کمبود تستوسترون؛ که آن‌ها را می‌توان مورد آزمایش قرار داده و در بسیاری از موارد درمان کرد.
آنچه به‌طور معمول در مردان مبتلا به نارسایی کلیه اتفاق می‌افتد این است که آن‌ها کمتر قادر به حفظ نعوظ تا مدت معمول بوده‌اند، اگرچه هنوز هم قادر به انزال هستند. در نهایت، بسیاری از بیماران کلیوی توانایی داشتن فرم طبیعی آلت تناسلی را از دست می‌دهند. این بدیهی است که می‌تواند منجر به ناامیدی شود. اگر شریک مرد مشکل را به عنوان از دست دادن علاقه به شخص خود تفسیر کند، وضعیت می‌تواند ناراحت‌کننده‌تر باشد.
چگونه ناتوانی جنسی در بیماری سنگ کلیه مورد بررسی قرار می گیرد؟
اولین و مهم‌ترین قدم این است که می‌بایست این موضوع با پزشک مطرح شود؛ اغلب، افراد به‌دلیل انکار مشکل یا ترس و خجالت، به‌دنبال درمان نمی‌روند. برخی از پزشکان اورولوژی هیچ تجربه‌ای در درمان مشکلات جنسی در افراد مبتلا به نارسایی کلیه ندارند. در این صورت، بیماران باید به متخصص مشکلات جنسی مراجعه کنند. هنگامی که مشکل ناتوانی جنسی تشخیص داده شد، موارد زیر باید انجام شوند:
- بررسی سلامت عمومی
- معاینه جسمی: شامل معاینه اندام تناسلی می‌شود و پزشک همچنین نبض را در نقاط مختلف پا احساس می‌کند. اگر نبض‌ها ضعیف باشند، به این معناست که رگ‌های خونی در پا‌ها باریک شده‌اند و جریان خون را کاهش می‌دهند. سپس معمولا رگ‌های خونی تامین‌کننده آلت تناسلی نیز باریک می‌شوند و جریان خون آن کاهش می‌یابد.
- آزمایشات خون: علاوه‌بر آزمایش‌های معمول خون، آزمایش‌هایی برای اندازه‌گیری سطح هورمون‌های مختلف انجام می‌گیرند. این‌ها شامل تستوسترون و همچنین هورمون لوتئینیزه‌کننده (LH)، هورمون محرک فولیکول (FSH) و پرولاکتین می‌شوند. LH و FSH هورمون‌هایی هستند که بیضه‌ها را تنظیم می‌کنند. نقش معمول پرولاکتین تولید شیر در زنان است؛ اما اغلب در بیماران دیالیزی مرد مبتلا به ناتوانی جنسی در مقادیر بیشتر از حد طبیعی وجود دارند.
- بررسی دارو‌ها: پزشک باید قرص‌های مختلفی را که بیمار مصرف می‌کند مورد بررسی قرار دهد. برخی از انواع قرص‌ها ممکن است مشکلات جنسی بیمار را تشدید نمایند و گاهی اوقات داروی جایگزین نیز در دسترس قرار دارد.
درمان اختلال جنسی با بیماری سنگ کلیه و مثانه
پزشک با بررسی مشکلات کلی‌تری که ممکن است در ناتوانی جنسی بیمار نقش داشته باشند، درمان را آغاز می‌کند. این ممکن است شامل موارد زیر باشد:
درمان کم خونی، افزایش میزان دیالیز، تعویض قرص‌های بیمار.
سپس درمان‌های فیزیکی خاص‌تر برای ناتوانی جنسی در نظر گرفته می‌شوند. این‌ها ممکن است شامل موارد زیر باشند:
دارو‌های جنسی، تزریق هورمون، استفاده از دستگاه خلاء، درمان تزریق آلت تناسلی، درمان قرار دادن آلت تناسلی.
تزریق هورمون: اکثر بیماران دیالیزی مرد با مشکلات جنسی، سطح تستوسترون پایینی دارند. این کمبود را می‌توان با تزریق تستوسترون هر سه تا چهار هفته یک‌بار درمان کرد. اگرچه تزریق تستوسترون جایگزین هورمونی می‌شود که کمبود آن وجود داشته؛ اما همواره در درمان ناتوانی جنسی موثر نخواهند بود؛ احتمالا به این دلیل که ناتوانی جنسی در مردان مبتلا به نارسایی کلیه اغلب تنها به‌دلیل سطح پایین تستوسترون نیست.
