فقیر ترین کشورهای دنیا
تولید ناخالص داخلی سرانه غالباً نشانه ای از استاندارد زندگی یک کشور خاص محسوب می شود ، زیرا بیانگر ثروت متوسط هر شخص ساکن در یک کشور است. بنابراین این روش استانداردی است که برای مقایسه میزان ارتباط کشورهای فقیر یا ثروتمند با یکدیگر استفاده می شود. با نزدیک شدن سال 2018 ، تصمیم گرفتیم به پیش بینی های خود در مورد سرانه تولید ناخالص داخلی از سال 2019 تا 2023 برای 127 کشوری که تحت پوشش خود قرار می دهیم نگاهی بیندازیم تا تصور کنیم در بین کشورها فقیرترین کشور ها در حال حاضر کدام کشورها هستند و جهشی را در جهت تبدیل شدن به کشور ثروتمند ایجاد می کنند.
همانطور که ممکن است تصور شود نزدیکترین افراد به بالای لیست اکثراً بازارهای نوظهور و حداقل کشورهای توسعه یافته که اکثریت آنها از کشورهای جنوب صحرای آفریقا است می باشد که مشابه رتبه بندی ما برای بدبخت ترین اقتصادها ، این یکی از لیست هایی است که “برندگان” در واقع برنده نیستند. چرا که تصور می کنند دور بودن از بالای لیست جایگاه خوبیست .
بسیاری از فقیرترین ملل جهان مکانهایی هستند که موضوعاتی از جمله رژیم های اقتدارگرا ، آشفتگی سیاسی ، موسسات مالی ضعیف ، زیرساخت های ناکافی و فساد باعث می شود سرمایه گذاری های خارجی با وجود این واقعیت که بسیاری از آنها از نظر منابع طبیعی بسیار غنی هستند و جوان و رو به رشد می باشند ، از سرمایه گذاری در ان جا بپزهیزند .
جمعیت در لیست 10 کشور اولی که فقیرتر هستنداین گونه است که ، پنج مورد از آن کشور ها به صورت خاکی محاصره شده اند ، این بدان معناست که آنها هیچ دسترسی مستقیمی به تجارت دریایی ندارند و دیگر کشورهای فقیر در میان جنگ داخلی می باشند ، که به توضیح این مسئله کمک می کند که چرا برخی از آنها در حال حاضر به بهترین شکلی که می توانند باشند نیستند.
علی رغم اینکه صدای وحشتناک به نظر می رسد ، این کشورها در سالهای آینده بیشترین سود را به دیگر کشورها خواهند رساند زیرا بازارهای نوظهور برای اقتصاد جهانی از اهمیت حیاتی برخوردار خواهند بود. اگرچه سرانه تولید ناخالص داخلی سرانه تا سال 2023 بالاترین میزان در جهان توسعه یافته خواهد بود ، اما سریعترین رشد تولید ناخالص داخلی سرانه در حقیقت از بسیاری از فقیرترین اقتصادهای جهان در حال حاضر حاصل می شود. طبق پیش بینی های ما ، بیشترین رشد سرانه از سال 2017-2023 در مغولستان با 89 درصد افزایش در این مدت زمان خواهد بود و پس از آن میانمار ، مصر ، صربستان و بنگلادش با 83 درصد ، 80 درصد ، 79 درصد و 67 درصد رشد به ترتیب در تولید ناخالص داخلی سرانه را داشته اند .
با این گفته ، بیایید با توجه به پیش بینی اجماع FocusEconomics برای تولید ناخالص داخلی سرانه اسمی 2019 ، به فقیرترین کشورهای جهان نگاهی بیندازیم:
- جمهوری دموکراتیک کنگو
تولید ناخالص داخلی 2017 سرانه: 439 دلار
تولید ناخالص داخلی 2019 سرانه (پیش بینی شده): 475 دلار
تولید ناخالص داخلی 2023 (پیش بینی شده): 551 دلار
اگرچه DRC از منابع طبیعی فراوانی برخوردار است ، اما متأسفانه با پیش بینی تولید ناخالص داخلی 2019 برای سرانه 475 دلار ، این کشور در وضعیت غیرقابل اجتناب بودن فقیرترین کشور جهان قرار دارد. در سالهای اخیر ناآرامی های سیاسی شدیدی رخ داده است ، به عنوان مثال خواستار رئیس جمهور جوزف کابیلا ، که پس از ترور پدرش در سال 2001 قدرت را به دست گرفت ، در سال 2018 به یک تبا تب رسید. کابیلا در سال 2011 در یک انتخابات جنجالی انتخاب شد و از آن زمان انتخابات را به تعویق انداخت. چندین بار. سرانجام در ماه اوت ، کبیلا اعلام کرد که به دنبال انتخاب مجدد نیست و نامزد جانشین نامگذاری کرده است. انتخابات ریاست جمهوری بعدی برای 23 دسامبر برگزار شده است و احزاب مخالف ، بازرگان مشهور و قانونگذار کهنه کار ، مارتین فایلو ، را به عنوان کاندیدای وحدت در 11 نوامبر به دنبال مذاکرات طولانی در ژنو انتخاب کردند. فایولو یکی از شدیدترین منتقدان قدرت محکم رئیس جمهور جوزف کابیلا است. در حالی که فعالیت شدید در بخش های استخراجی از رشد شرکت حمایت کرده است ، انتخابات با تاخیر طولانی مدت منجر به ایجاد فضای پرتنش و کندی در فعالیت های کلی شده است. علاوه بر این ، كاتانا ماینینگ (زیرمجموعه ای از گلنكور) پس از كشف میزان بالای اورانیوم ، توقف تولید موقت كبالت را در معدن كاموتو اعلام كرد.
انتظار می رود تقاضای شدید برای کالاهای اساسی صادراتی از جمله مس و کبالت در سال آینده رشد کند. علاوه بر این ، کاهش شدید تورم باید باعث افزایش تقاضای داخلی شود. اما خطرات سیاسی چشم انداز را برای این کشور تیره تر می کند. تحلیلگران FocusEconomics تاکنون قیمت های مناسبی را برای انتقال مسالمت آمیز قدرت – که اولین بار از زمان استقلال در سال 1960 بود- قیمت گذاری کردند که پیش بینی رشد 3.7٪ در سال 2019 و 4.3٪ در سال 2020 بود.
2 . موزامبیک
تولید ناخالص داخلی سرانه 2017: 429 دلار
تولید ناخالص داخلی 2019 سرانه (پیش بینی شده): 502 دلار
تولید ناخالص داخلی 2023 (پیش بینی شده): 648 دلار
دومین کشور فقیر جهان ، موزامبیک است که سرانه تولید ناخالص داخلی پیش بینی شده آن 502 دلار برای سال 2019 است. مستعمره سابق پرتغال امیدهای زیادی برای تبدیل اقتصاد خود بر اساس چشم انداز مزارع فراوان از گاز طبیعی کشف شده در سال 2011 دارد. این کشور اخیراً مهم را به دست آورد. قدم به سمت تحول مذكور با تصویب 20 میلیارد دلار كارخانه گاز مایع آناداركو در اوایل سال 2018 ، كه بهره برداری از ذخایر گسترده گاز طبیعی كشور را پیش بینی می كند.
پیش بینی می شود که رشد اقتصادی امسال با افزایش قیمت های بالاتر گاز طبیعی تسریع کند. پنل شناسان FocusEconomics رشد 3.5 درصدی در سال 2018 و 4.1٪ در 2019 را مشاهده می کنند.
3 . اوگاندا
تولید ناخالص داخلی سرانه 2017: 726 دلار
تولید ناخالص داخلی 2019 سرانه (پیش بینی شده): 759 دلار
تولید ناخالص داخلی 2023 (پیش بینی شده): 959 دلار
اوگاندا با یک تولید ناخالص داخلی پیش بینی شده در سال 2019 ، 759 دلار در جایگاه سوم در این لیست پیدا می کند. گرچه این نشان دهنده جهشی بزرگ از سطح دو نفر اول در لیست است ، اما اوگاندا کمی مورد عجیبی است. به دنبال درگیری مسلحانه سال 1986 ، حزب سیاسی حاکم ، جنبش مقاومت ملی (NRM) ، یک سری اصلاحات ساختاری و سرمایه گذاری را تصویب کرد که منجر به دوره رشد چشمگیر اقتصادی و کاهش فقر در کل تا سال 2010 شد. در پنج سال گذشته یا بنابراین ، رشد اقتصادی کند شده است و به همین ترتیب سرعت كاهش فقر نیز افزایش یافته است. عوامل مختلفی وجود دارد که باعث کندی آن شده است ، با این وجود بیشتر به آب و هوای نامطلوب ، محدودیت های اعتباری بخش خصوصی ، اجرای نامناسب پروژه های بخش دولتی و ناآرامی ها در همسایه جنوبی سودان نسبت داده شده است که کشور را تحت الشعاع قرار داده است. پناهندگان از کشور فرار می کنند و صادرات را تحمل می کنند. به گفته بانک جهانی ، در صورت تسریع در سرمایه گذاری مستقیم خارجی ، سیستم بانکی تثبیت می شود و بودجه ریزی می شود ، هزینه های سرمایه بدون تاخیر انجام می شود ، ممکن است اقتصاد بار دیگر شروع به برداشت کند و به کاهش فقر کمک کند.
خوشبختانه برای اوگاندا ، به نظر می رسد FDI طبق آخرین اطلاعات محرمانه در حال بهبود است و در سال 2017 با رقم دو رقمی گسترش می یابد که این امر به خوبی برای اقتصاد و کاهش فقر در آینده نزدیک رقم می زند. ریسک نزولی چشم انداز ضعف در سیستم مالی می باشد ، به ویژه پایین بودن اعتبار در بخش خصوصی و هزینه بالای وام های کوچک. پنل شناسان FocusEconomics رشد 5.9٪ در 2019 و 6.1٪ در سال 2020 را شاهد هستند.
4 . تاجیکستان
تولید ناخالص داخلی 2019 سرانه (پیش بینی شده): 861 دلار
تولید ناخالص داخلی 2023 (پیش بینی شده): 1159 دلار
تاجیکستان در فهرست فقیرترین کشورها با سرانه تولید ناخالص داخلی 2019 برای 861 دلار آمریکا قرار دارد. تاجیکستان پس از سقوط اتحاد جماهیر شوروی استقلال به دست آورد ، با این حال ، جنگ داخلی مدتی بعد از آن آغاز شد که پنج سال تا 1997 ادامه داشت. بنابراین ، ثبات سیاسی و کمک های خارجی اجازه داده است اقتصاد کشور رشد کند و فقر را به طرز چشمگیری کاهش می دهد. براساس اعلام بانک جهانی ، فقر بین سالهای 2000 تا 2009 از 83٪ به 47٪ کاهش یافته و از سال 2012 تا 2016 از 37٪ به 30٪ کاهش یافته است. از آن زمان ، کاهش فقر ، متاسفانه رکود کرده است ، با این حال پیش بینی می شود که از 30٪ تا 25٪ تا سال 2019 با شروع رشد روبرو می شوید.
انتظار می رود که اقتصاد ، که بسیار وابسته به حواله ها است ، دوباره در سال 2019 رشد کند. بهبود پویایی بازار کار و ادامه ورود قوی وجه های دریافتی تحت حمایت از بهبود اقتصادی روسیه ، باید باعث افزایش مصرف خصوصی شود. سرپیچهای چشم انداز رشد به دلیل شرایط سخت اقتصادی جهانی و تشدید جنگ تجاری تیتان ، محیط خارجی کمتری را پشتیبانی می کنند. رشد اقتصادی در سال 2019 5.7٪ و در سال 2020 4.4٪ مشاهده می شود.
5 . یمن
تولید ناخالص داخلی سرانه 2016: 762 دلار
تولید ناخالص داخلی 2019 سرانه (پیش بینی شده): 913 دلار
تولید ناخالص داخلی 2023 (پیش بینی شده): 1079 دلار
یمن در بحبوحه جنگ داخلی گسترده است که باعث بروز یک بحران فاجعه آمیز بشردوستانه شده است ، که به توضیح جایگاه کشور در این لیست از فقیرترین کشورهای جهان می رود. پیش بینی می شود یمن سرانه تولید ناخالص داخلی را 913 دلار در سال 2019 داشته باشد. خدمات اساسی در سراسر کشور در آستانه فروپاشی قرار دارد ، زیرا نیمی از جمعیت در حال حاضر در مناطقی زندگی می کنند که مستقیماً از این درگیری متاثر می شوند و میلیون ها یمنی به اجبار آواره شده اند. .
براساس اعلام سازمان ملل متحد ، یمن همچنین با بدترین قحطی در یک قرن روبرو است و 14 میلیون نفر در معرض خطر گرسنگی هستند. پس از آنکه مذاکرات صلح نتوانست در ماه سپتامبر از زمین خارج شود ، جنگ فقط شدت گرفت. در هفته های اخیر ، نرخ ارز غیررسمی با وجود تزریق 200 میلیون دلار پول نقد از عربستان سعودی به بانک مرکزی یمن در ماه اکتبر تحت فشار قرار گرفته است ، در حالی که یمنی ها در سراسر کشور به دلیل شرایط بهتر زندگی اعتراض کرده اند.
پس از سه سال و نیم جنگ داخلی ، انتظار می رود اقتصاد برای اولین بار در شش سال در سال 2019 برگردد. FocusEconomics انتظار دارد که اقتصاد 5.3٪ در سال 2019 و 7.6٪ در سال 2020 گسترش یابد.
6. هائیتی
تولید ناخالص داخلی 2019 سرانه (پیش بینی شده): 923 دلار
تولید ناخالص داخلی 2023 (پیش بینی شده): 993 دلار
هائیتی ششمین فهرست با سرانه تولید ناخالص داخلی 923 دلار است. هائیتی در برابر هوای شدید و بلایای طبیعی با 90٪ جمعیت کشور مطابق با بانک جهانی در معرض خطر بسیار آسیب پذیر است. این بلایای طبیعی کشور را به طرق مختلف و از جمله اقتصاد ، از بین می برد. به عنوان مثال زمین لرزه سال 2010 خسارت معادل 32٪ از تولید ناخالص داخلی کشور را به همراه داشت.
اگرچه احساسات مثبتی نسبت به اوضاع سیاسی هائیتی وجود دارد ، زیرا رئیس جمهور جدید ژوئل موسه در فوریه سال گذشته مقام را به دست گرفت و مجلس و کابینه جدید در اواخر سال تصویب شد که این امر باید به کشور اجازه دهد تا اصلاحات را تسریع کند و برنامه های عمومی را به جلو سوق دهد.و در این کشور برای همه هائیتی ها توسعه پایدار تری ایجاد کند ، این کشور همچنان فقیرترین قاره آمریکا است. براساس آخرین نظرسنجی خانوار (ECVMAS 2012) ، بیش از 6 میلیون نفر از 10.4 میلیون هجیتیایی که زیر خط فقر ملی 2.41 دلار در روز زندگی می کنند و بیش از 2.5 میلیون نفر در زیر خط فقر شدید ملی 1.23 دلار در روز زندگی می کنند. تا آنجا که برابری درآمدی پیش می رود ، یکی از نابرابرترین ها نیز است ، با ضریب جینی از سال 2012 0.59.
در حالی که اقتصاد سال 2017 را با شکلی محکم شروع کرد ، فعالیت اقتصادی از آن زمان کاهش یافته است ، بیشتر به دلیل تأثیر منفی طوفان های هاروی و ایرما. بعلاوه ، تصمیم دولت آمریكا مبنی بر خنثی كردن وضعیت موقت محافظت شده (TPS) برای هائیتی ها از ژوئیه سال 2019 ، ورودهای مهم همه حواله ها را تهدید می كند ، كه حدود 34٪ از تولید ناخالص داخلی كشور را شامل می شود. در نتیجه این تصمیم ، حدود 60،000 هائیتی که در حال حاضر در ایالات متحده آمریکا زندگی می کنند ، می توانند مجبور به بازگشت به هائیتی شوند.
رشد باید در سال 2019 شتاب یابد ، هرچند که چشم انداز این کشور در اثر فساد و بی ثباتی سیاسی مانع است. پیش بینی می شود که رشد در 2.9٪ در سال 2019 و 2.7٪ دوباره در سال 2020 رخ خواهد داد.
7 . اتیوپی
تولید ناخالص داخلی سرانه 2016: 884 دلار
تولید ناخالص داخلی 2019 سرانه (پیش بینی شده): 1122 دلار
تولید ناخالص داخلی 2023 (پیش بینی شده): 1508 دلار
اتیوپی در حال حاضر با شماره هفت در فهرست ، ایتوپی در شاخ آفریقا واقع شده است ، زیرا این نزدیکی به خاورمیانه و بازارهای آن دارد. جیبوتی اگرچه از لحاظ فنی محاصره شده است اما همسایه هم مرز و باریکی است ، جیبوتی به عنوان بندر اصلی خود عمل می کند. اتیوپی از اواخر قرن به سرعت رشد کرده است ، و در حال حاضر سریعترین کشور در حال رشد در آفریقا است ، اگرچه بسیار ناچیز است که توسط سرانه تولید ناخالص داخلی 2019 پیش بینی شده آن فقط 1122 دلار مشهود است.
به گفته بانک جهانی ، رشد اقتصادی سریع اتیوپی کاهش چشمگیری در فقر به همراه داشت که بیش از 55٪ اتیوپیایی ها که در سال 2000 در فقر شدید زندگی می کردند ، به 33.5٪ در سال 2011 رسیدند. برای حفظ رشد اقتصادی و کاهش فقر ، مدیریت خوب لازم است ، با این حال ، ناآرامی های عمومی قابل توجهی در اتیوپی از اواخر رژیم اقتدارگرا این کشور صورت گرفته است.
در تلاش برای خنثی کردن ناآرامی های گسترده و باز کردن راه برای اصلاحات اقتصادی ، نخست وزیر Hailemariam Desalegn استعفای خود را در 15 فوریه ارسال کرد. در ماه اکتبر ، پارلمان صالح کار زود را به عنوان اولین رئیس جمهور زن این کشور تصویب کرد – این نشان از باز بودن سیاسی نخست وزیر ابی احمد بود. رشد باید در سال مالی FY 2018 قوی بماند ، هرچند که احتمالاً با محدود کردن واردات ، دولت رشد سرمایه گذاری عمومی را محدود می کند. گفته می شود ، بهبود فضای کسب و کار به دنبال اصلاحات اقتصادی دوستانه در بازار ، می تواند فعالیت قوی تری در بخش خصوصی ایجاد کند. FocusEconomics شاهد رشد اقتصادی 8.2٪ در سال مالی 2018 و 7.6٪ در سال مالی 2019 است.
8 . تانزانیا
تولید ناخالص داخلی سرانه 2017: 1037 دلار
تولید ناخالص داخلی 2019 سرانه (پیش بینی شده): 1159 دلار
تولید ناخالص داخلی 2023 (پیش بینی شده): 1502 دلار
شماره هشت در لیست فقیرترین اقتصادها تانزانیا با سرانه تولید ناخالص داخلی 1159 دلار برای سال 2019 است. اقتصاد تانزانیا طی یک دهه گذشته به طور متوسط بین 6 تا 7 درصد رشد سالانه بسیار مداوم بوده است. به گفته بانک جهانی ، نرخ فقر نیز به طور پیوسته کاهش یافته است ، با این حال ، تعداد مطلق افرادی که در فقر زندگی می کنند به دلیل رشد بالای جمعیت آن در طی آن زمان نبوده است.
چشم انداز اقتصادی تانزانیا به سرمایه گذاری در زیرساخت ها ، بهبود فضای کسب و کار ، افزایش بهره وری کشاورزی ، از جمله دیگر و چشم انداز رشد برای سال آینده وابسته است. اقتصاد باید با شکایت پایدار زیرساخت ها و رشد در بخش خدمات در پشتوانه رو به رشد گردشگران ، به شکلی جامد گسترش یابد. FocusEconomics انتظار دارد تولید ناخالص داخلی 6.5٪ در سال 2019 را افزایش دهد ، که از پیش بینی ماه گذشته بدون تغییر است و 6.4٪ در سال 2020 است.
9 . قرقیزستان
تولید ناخالص داخلی سرانه 2017: 1203 دلار
تولید ناخالص داخلی 2019 سرانه (پیش بینی شده): 1266 دلار
تولید ناخالص داخلی 2023 (پیش بینی شده): 1488 دلار
قرقیزستان نهم در این فهرست با سرانه تولید ناخالص داخلی 2019 برای 1266 دلار پیش بینی شده است. یک کشور با محاصره کوهستانی و کوهستانی با بیش از 6 میلیون نفر جمعیت ، جمهوری قرقیزستان اخیراً در سال 2011 یک سیستم پارلمانی را به تصویب رساند. بی ثباتی سیاسی و اجتماعی قابل توجهی را با ضعف تجربه کرد حاکمیت و فساد زیاد از زمان استقلال در 1991 ، دموکراسی کنونی این کشور فریاد زیادی از آن روزها ندارد. با این وجود ، فساد هنوز هم در بخش عمومی فراگیر است و این پتانسیل رشد اقتصادی کشور را محدود می کند.
اقتصاد قرقیزستان نیز به دلیل عدم وابستگی به معدن سنگین طلای خود ، کومتور که حدود 10٪ تولید ناخالص داخلی و همچنین حواله های دریافتی را تشکیل می دهد ، در برابر شوک های خارجی نیز آسیب پذیر است و حدود 30٪ از تولید ناخالص داخلی را تشکیل می دهد.
رشد تولید طلا در ماه سپتامبر در معدن مهم مهم Kumtor باعث افزایش فعالیت اقتصادی ثبت شده در دوره ژانویه – سپتامبر ، زمانی که تولید ناخالص داخلی اندکی از نظر انقباض ناچیز در ژانویه تا آگوست ، در سالانه اندکی افزایش یافته بود ، شد. به گفته این ، تولید انباشت معدن در ژانویه و سپتامبر هنوز بسیار کمتر از مدت مشابه سال گذشته بود که به صادرات در حال سقوط تبدیل شد. از طرف دیگر ، در همین بازه زمانی ، افزایش مداوم دستمزدها و افزایش حواله ها منجر به گسترش کاملی در فروش خرده فروشی می شود در حالی که هم سرمایه گذاری و هم سرمایه گذاری به شدت افزایش یافته است.
رشد تولید ناخالص داخلی در سال آینده سرعت بیشتری خواهد یافت ، زیرا تولید در معدن طلای کومتور افزایش می یابد و باعث رشد تولید در بخش صنعت می شود. هزینه های مصرف کننده جامد ، که از رشد دستمزدهای سالم و حواله های بالاتر از روسیه تحریک می شود ، نیز زیربنای این گسترش خواهد بود. اما سرد شدن احتمالی فعالیت اقتصادی در روسیه به دلیل تحریم های ایالات متحده ، چشم انداز را ابراز می کند. FocusEconomics رشد تولید ناخالص داخلی 4.3٪ در سال 2019 و 4.5٪ در سال 2020 را پیش بینی می کند.
10 . ازبسکتان
تولید ناخالص داخلی 2019 سرانه (پیش بینی شده): 1350 USD
تولید ناخالص داخلی 2023 (پیش بینی شده): 2351 دلار
ازبکستان با توجه به تولید ناخالص داخلی سرانه در سال 2019 در لیست فقیرترین کشورها قرار دارد که پیش بینی می شود با 1350 دلار آمریکا وارد شود. رشد اقتصادی این کشور بین سال های 2004 و 2016 سریع بود ، و بخش های قابل توجهی از کشور را از فقر خارج می کرد. کشوری غنی از کالاها ، ازبکستان به قیمت بالای کالاها و افزایش صادرات بنزین ، طلا و مس کمک کرده است ، و این باعث ایجاد درآمدهای دولتی شده است که با افزایش سرمایه گذاری و دستمزدهایی که باعث افزایش مصرف خصوصی می شود ، درآمدهای دولتی را تأمین می کند.
متأسفانه ، در بازه زمانی بین سالهای 2013 تا 2016 ، قیمت کالاها به همراه عملکرد ضعیف روسیه و چین ، شرکای اصلی تجارت ، تحت تأثیر اقتصاد قرار گرفتند. علیرغم تضعیف محیط بیرونی ، سیاستهای مالی و پولی ضدانقلاب دولت اجازه داد که رشد اندکی کند شود ، با این حال ، کاهش فقر تا حد زیادی رکود کرده است.
در فوریه سال 2017 ، دولت اجرای استراتژی اقدامات خود برای توسعه ازبکستان را برای سالهای 2017-2021 آغاز کرد ، که از جمله موارد دیگر اقداماتی برای آزادسازی اقتصاد آن بود. یک اقدام در سپتامبر سال 2017 اجرا شد ، که نرخ ارز رسمی را با نرخ بازار مهار مرتبط کرد و چارچوبی را برای جریان آن ایجاد کرد.
متأسفانه ، اقتصاد در سال 2017 به شدت تعدیل کرده و از 5.8 درصد از 7.8 درصد سال 2016 به 5.3 درصد ، که کمترین چاپ از سال 2003 است. این تعدیل تا حدی منعکس کننده تأثیر کاهش ارزش ارز بود که باعث شده تورم به سنبله برسد و درآمد یکبار مصرف واقعی کاهش یابد. همچنین تأکید کرد تأثیر کوتاه مدت که بسیاری از اصلاحات بازار دوستانه از سوی دولت برای جذب سرمایه گذاری های خارجی پیش روی اقتصاد قرار گرفته است ، تأکید کرد.
اقتصاد در دوره ژانویه تا سپتامبر 2018 سالانه 5.2٪ رشد یافت ، و این امر به وسیله یك بخش خدمات قوی و تولید صنعتی محكم اداره می شود. فعالیتهای صنعتی با افزایش معادن و تولید معادن روبرو شده اند ، که بیشتر به لطف یک بخش پررونق گاز طبیعی است. علاوه بر این ، فعالیت ساخت و ساز در همان دوره با حمایت شدید از تقاضای گسترده برای املاک و مستغلات در اثر کاهش فشارهای تورمی ، در همان دوره بطور جدی گسترش یافت. در 19 اکتبر ، مقامات با هدف تقویت بیشتر بخش انرژی ازبکستان ، کار مقدماتی را در مورد نخستین نیروگاه هسته ای این کشور ، که تخمین زده می شود 11 میلیارد دلار هزینه و عمدتاً توسط روسیه تأمین شده است ، آغاز کردند. دولت همچنین به عنوان این کشور به ادامه سیاست های اقتصادی طرفدار لیبرال خود ، قراردادهای اقتصادی و سرمایه گذاری چند میلیارد دلاری با روسیه و ایالات متحده امضا کرده است.
در سال 2019 ، رشد باید در پشت هزینه های پایدار دولت ، سرمایه گذاری سالم و رشد فزاینده حواله از روسیه ثابت باشد. FocusEconomics انتظار دارد که اقتصاد در سال 2019 5.1٪ گسترش یابد ، که از پیش بینی ماه گذشته 0.4٪ کاهش و در سال 2020 5.5٪.
